اثرات غلظت نانوذرات CdS و دما در رسانایی گرمایی نانو کامپوزیت های پلیمری PVC/CdS مورد بررسی قرار گرفته است .همچنین تغییر هدایت گرمایی بر اثر تغییرات غلظت ذرات پرکننده و دما بررسی شده است و از نظر پراکنش ذرات پرکننده در ماتریس پلیمری و بدنبال  آن مکانیسم پراکنش فونون مورد مطالعه قرار گرفته است.

 

کلیدواژه : نانوکامپوزیت پلیمری، رسانایی گرمایی موثر، روش منبع صفحه ای گذرا

 

1- مقدمه

نانوذرات مواد نیمه هادی گروه های II-VI ، به دلیل خواص نوری و الکتریکی منحصر به فرد ناشی از اثرات کوانتومی آنها ، مورد توجه بیشتری قرار گرفته اند. کادمیوم سولفید (CdS) یک ماده مهم نیمه هادی گروه II-VI می­باشد که به علت خواص درخشندگی نوری پتانسیل بکارگیری در سنسورها، وسایل فتوولتاِیک، نور دهنده ها و...  را دارد.

پراکنش نانوذرات نیمه هادی در ماتریس پلیمری ، بعلت قابلیت این مواد در تولید قطعاتی که می توانند با استفاده از ژئومتری، مورفولوژی و ترکیب اجزا، خصوصیات مختلف الکتریکی-نوری را کنترل کنند موضوعی جالب است. بنابراین، از نظر بنیادی و جزیی دانستن اثرات ترکیب اجزاء بر خصوصیات فیزیکی و شیمیایی پلیمر مهم است. خصوصیات پلیمر پرشده بطور کلی به سایز، شکل و ماهیت ذرات پرکننده و همچنین غلظت و نوع برهم کنش آنها با ماتریس پلیمری بستگی دارد.

 

از میان پلیمرها، پلی وینیل کلرید (PVC) معمولترین و معروفترین پلیمر گرمانرمی است که بدلیل خصوصیات حائز اهمیتی مانند پایین بودن قیمت، شفافیت نوری خوب، عایق الکتریکی،گرمایی و قابلیت بازفرآوری خوب آن برای تولید محصولات مختلف کشاورزی، خانگی، دارویی، پزشکی و... استفاده می شود. مطالعات زیادی بر روی خواص سنتزی و فیزیکی نانوکامپوزیتهای PVC انجام شده است و بوسیله محققان مربوطه در مباحثی مانند پی وی سی/مونت مرلینت (MMT) [13] ، پی وی سی/زینک اوکساید [14]، PVC/CNT [15,16] ، پی وی سی/کربنات کلسیم [17] ، پی وی سی/زینک سولفید [18]، پی وی سی/کادمیوم [19] ، پی وی سی/کادمیوم سولفید [20]، PVC/organo-clay [21] و... گزارش شده است. آنچه مشاهده می شود حاکی از آن است که ترکیب نانو مواد در PVC، پایداری حرارتی، دمای انتقال شیشه ای، گرمای ویژه و خواص مکانیکی را بهبود می­بخشد. براساس مقالات و مطالعات نگارنده ی این مطلب ، تاکنون به بررسی خواص انتقال حرارتی مانند رسانایی گرمایی نانوکامپوزیت PVC توجه نشده است. از آنجا که کارایی بهینه یک قطعه یا وسیله ، با استفاده از شناخت پایداری حرارتی و محیطی آن مشخص می شود، باید قبل از تعریف هر گونه کاربردی ، نسبت به شناخت کامل از خواص حرارتی آن اقدام کرد.  اثر دما بر خصوصیات حرارتی نانوکامپوزیت پلیمری از این جهت حائز اهمیت است که بسیاری از پلیمرها در دمای نسبتا بالایی تولید می شوند و در محدوده وسیع دمایی بکار می روند. براساس موارد فوق الذکر، در این مطالعه رسانایی گرمایی نانو کامپوزیت PVC/CdS  با استفاده از روش منبع نور صفحه ای (TPS) اندازه گیری شده و حساسیت آن نسبت به دما و غلظت نانوذرات CdS مورد بحث قرار گرفته است.

 

2- جزییات آزمایش

2-1- سنتز نانو ذرات CdS

نانوذرات CdS با استفاده از کادمیوم استات و تیو اوره( تیو کاربامید)  سنتز شدند و به ترتیب 1مول محلول کادمیوم استات و تیو اوره( تیو کاربامید) در دی متیل فورمامید (DMF) آماده سازی شدند. این محلول ها با کمک همزن مغناطیسی مخلوط و سپس مخلوط آن در دمای 70 درجه سانتیگراد به مدت 3 ساعت گرم شد.که این محلول شفاف حرارت دیده به تدریج به زرد تیره تغییر رنگ داد. پس از 3 ساعت رسوب CdS بوسیله فیلتر کردن محلول، جمع آوری و  سپس رسوب آن در خلا ^2-10 میلیمتر جیوه  به مدت 10 ساعت خشک شد و با استفاده از هاون و دسته هاون به صورت پودر ریز و  خرد شده درآمد.      

 

2-2- آماده سازی نانوکامپوزیت پلیمری

اکنون پودر نانوذرات CdS بدست آمده، به روش آلیاژ محلول جهت تهیه نانوکامپوزیت PVC/CdS مورد استفاده می باشد. در این روش ابتدا PVC در محلول تتراهیدروفوران (THF) به وسیله همزن مغناطیسی به مدت 2 ساعت حل شده و سپس نانوذرات CdS با درصدهای وزنی مختلف (2، 4، 6 و8) در محلول THF که شامل PVC بوده است پراکنده شده اند. ذرات محلول های بدست آمده بوسیله دستگاه اولتراسونیک پخش شدند تا توزیع یکنواخت نانوذرات در محلول حاصل شود.  محلول ها در پتری دیش ریخته می شوند تا فیلم نانوکامپوزیت PVC/CdS با درصدهای وزنی مختلف  CdS بدست آید. بعد از 2 روز، فیلم های نانوکامپوزیت را از پتری دیش ها خارج می کنیم و در خلا  ^2-10 میلیمتر جیوه  به مدت 12 ساعت خشک می کنیم تا حلال حذف شود.

 

2-3- اندازه گیری های میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM)

اندازه گیری میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) نانوکامپوزیت های PVC/CdS در سیستم TECNAI G2 20 U-TWIN با ولتاژ شتاب دهنده 200 kV  انجام شده است. با حل کردن فیلم های نانوکامپوزیت PVC/CdS در حلال THF و استفاده از دستگاه اولتراسونیک نمونه ها جهت اندازه گیری TEM تهیه شدند. یک قطره از محلول را روی کربن پوشش داده شده با شبکه مسی قرار داده می دهیم تا حلال در دمای اتاق تبخیر شود.

 

2-4- اندازه گیری های رسانایی گرمایی

جهت اندازه گیری رسانایی گرمایی فیلم های نانوکامپوزیتی PVC/CdS  از تکنیک TPS استفاده شده است. جهت اطلاع از جزییات تکنیک TPS به مرجع داده مراجعه شود [25,26].  برای اندازه گیری رسانایی گرمایی روی فیلم نازک با ضخامتی در حد میکرون این آزمایش در دو مرحله ، انجام شد. در مرحله اول، سنسور TPS (منبع گرما یا سنسور دما) بین دو نمونه با سطح صاف احاطه شد، سپس این مرحله بین دو قطعه فلزی کمکی (فولاد ضد زنگ) قرار گرفت. اطلاعات  دمایی که در این مدت زمان طی شده افزایش یافته است، با استفاده از آنالیزگر دیسک داغ حرارتی ثابت (Hot Disc Thermal Constant Analyzer)  جمع آوری شد. در مرحله دوم آزمایش،  حسگر دمایی بین همان دو قطعه فلزی احاطه شد و آزمایش مجدداً تکرار شد. دمای افزایش یافته نیز با  همان شرایط پیشین که در مرحله اول ذکر شد جمع آوری گردید. با بکارگیری این دو افزایش دما، ضخامت فیلم و نیروی اعمال شده به نمونه می توان رسانایی گرمایی موثر (λ) را براساس رابطه زیر تعیین کرد :

 

 

 

که در آن P خروجی نیروی داده شده به منبع گرمایی (سنسور)، A سطح الگو رسانا منبع گرما، Δx ضخامت نمونه های نازک و ΔT اختلاف دمای عبوری از از یک نمونه می باشد. ضریب 2 ناشی از توزیع متقارن جریان گرمایی در دو طرف نمونه است.

 

3- نتایج و بحث

3-1-  بررسی مورفولوژی

شکل 1(a)-(d) مورفولوژی نانوکامپوزیت های PVC/CdS را نشان می دهد. همانطور که در شکل مشاهده می شود، توزیع نانوذرات CdS تغییرات قابل توجهی در مورفولوژی PVC خالص ایجاد می کند. در نانوکامپوزیت های PVC/CdS با درصد وزنی 2% نانوذرات CdS، توزیع یکنواختی در ماتریس (PVC) وجود دارد که میانگین اندازه نانوذرات CdS  نیز 10 نانومتر است. در درصد وزنی بالاتر، نانو ذرات CdS دچار انباشتگی و تجمع می شوند (agglomerate ) ، که این انباشتگی در درصد وزنی 8 %  به حداکثر مقدار خود می رسد.

 

شکل 1 – ریزنگاری های TEM نانوکامپوزیت PVC/CdS : a) درصد وزنی2% CdS ، b) درصد وزنی4% CdS ، c) درصد وزنی 6% CdS و d) درصد وزنی 8% CdS

 

3-2-  بررسی رسانایی گرمایی موثر

تغییرات رسانایی گرمایی موثر نانوکامپوزیت های PVC/CdS در دمای اتاق تا دمای 110 درجه سانتیگراد مورد بررسی قرار گرفت. بطور تجربی این مقدار برای PVC در دمای اتاق  W/m-K 08/0 است. تغییرات رسانایی گرمایی نانوکامپوزیت های PVC/CdS بر حسب دما در شکل 2 نشان داده شده است. همانطور که مشاهده می شود روند رسانایی گرمایی موثر نانوکامپوزیت ها مشابه یکدیگر و تقریبا بصورت خطی است که با افزایش دما افزایش یافته است، اما برای هر نمونه پس از دمای مشخصی، رسانایی گرمایی موثر تقریبا ثابت شده است که این مقدار برای نمونه های مختلف متفاوت میباشد. این دما را اغلب دمای انتقال شیشه ای (T_g) ترکیب می نامند. رفتار رسانایی گرمایی موثر ذکر شده به علت تغییرات ساختاری PVC و نانوکامپوزیت های PVC/CdS است که در حین گرم کردن اتفاق می افتد.

 

شکل 2 – وابستگی رسانایی گرمایی نانوکامپوزیت PVC/CdS به دما برای درصد وزنی های مختلف CdS

 

در پلیمرهای آمورف مانند PVC رسانایی گرمایی در ناحیه دمای پایین (در نزدیکی دمای اتاق) با تغییرات پویش آزاد متوسط فونون کنترل می شود. پویش آزاد متوسط فونون PVC،  به دلیل حضور نقص های متعدد حالت آمورف در دمای اتاق مانند خم در زنجیره ها، فاصله بین دو زنجیره،  یا زنجیره هایی که از  سایر زنجیره های معمولی تشکیل شده در پلیمرزاسیون کوتاهتر هستند، بسیار کوچک است. بنابراین رسانایی گرمایی موثر در این محدوده دمایی (از دمای اتاق تا دمای مشخصه) توسط تغییرات پویش آزاد متوسط فونون کنترل می شود که ناشی از توزیع ساختار و توزیع نقص های زنجیره فنون می باشند. زمانیکه دما از دمای اتاق تا دمای Tg افزایش می یابد، زنجیره های پلیمری مرتب شده و پویش آزاد متوسط را افزایش می دهند. این امر سبب می شود نقص های زنجیره مینیمم شوند و مقاومت حرارتی متناظر با آن بصورت خطی با افزایش دما، کاهش یابد درنتیجه رسانایی گرمایی موثر بصورت خطی افزایش می یابد.

 

در محدوده دمایی بالاتر از T_g، علاوه بر پراکنش ساختاری، پراکنش میکرو حفره ها (پراکنش فضای خالی) سهم مهمی در مقاومت حرارتی دارد. هنگامی که دمای پلیمر به دمای بالای دمای  T_g  آن افزایش می یابد،  پلیمر به تدریج از حالت آمورف به حالت لاستیکی تغییرشکل می دهد و در حین این تغییر حالت، بخش های پلیمری مجزا و قطعات کوچک زنجیره بدلیل حرکت حرارتی زیاد، دچار چرخش پیچشی شدیدی شده و لغزیدن قطعات زنجیره آغاز می شود. این فرایند دو اثر روی ساختار سیستم دارد : اولا جابجایی های زنجیره اصلی، منجر به ایجاد فضای خالی یا میکرو حفره می شود که فونون ها را در مسیری مشابه نقاط نقص پلیمر پراکنده می سازد. دوما تعداد و اندازه میکرو حفره ها با افزایش دما، افزایش می یابد. در نهایت سهم پراکنش فضاهای خالی در مقاومت حرارتی بصورت خطی با دما افزایش می­یابد تا به یک مقدار ثابت محدود شود.

 

از شکل 2 مشاهده می شود که رسانایی گرمایی موثر همه کامپوزیتهای CdS (2، 4 و 6 درصد وزنی) به جز درصد وزنی 8%  نانوذرات CdS، از پلیمر PVC خالص بیشتر است. این رفتار می تواند به علت ساختار حاصل از کامپوزیت با درصد غلظت های مختلف نانوذرات پرکننده  CdS باشد. برای غلظت ذرات پر کننده کمتر (2 درصد وزنی)، پراکنش یکنواخت نانوذرات در نانوکامپوزیت پلیمری مشاهده شده است و ساختار متراکم حاصل، سبب کاهش حجم آزاد (نانوذرات در محل حفره ها قرار می گیرند) و رسانایی گرمایی موثر بالاتری  در کل محدوده دمایی می شود.

 

زمانیکه غلظت نانوذرات CdS پرکننده با 2 تا 4، 6 و 8 درصد وزنی افزایش می یابد، به ترتیب از یک مقدار کم شروع می شود و سپس بصورت افزایش خوشه ای شدن نانوذرات CdS در کامپوزیتها مشاهده می شود.  این تغییر در پراکنش، برهم کنش ذره-ذره را افزایش داده و برهمکنش پلیمر-ذره را کاهش می دهد، در نتیجه ساختارهای سستی در مقایسه با زمانیکه غلظت پرکننده CdS با درصد وزنی2%  بود، بدست می آید. ماده کامپوزیتی مانند یک ماده دو فازی رفتار می کند بدلیل  افزایش تخلخل، کاهش رسانایی گرمایی موثر در تمام محدوده دمایی مورد بررسی مشاهده می شود.

 

جالب است از شکل 2 یادآوری کنیم  نانوکامپوزیت درصد وزنی 8 % از CdS در پلیمر، در تمام محدوده های دمایی، حتی از پلیمر خالص رسانایی گرمایی موثر کمتری داشته است. این پدیده به علت راندمان پایین انتقال گرمای سطحی ذرات و ماتریس است. بنابراین رسانایی گرمایی بالاتر پرکننده را نمی تواند مزیت آن درنظر گرفت و کامپوزیت مانند یک ماده توخالی رفتار می کند. در نتیجه رسانایی آن در مقایسه با ماتریس متراکم مرجع کاهش می یابد. 

 

4- نتیجه گیری

نتایج حاص از مطالعات انجام شده:

• افزایش رسانایی گرمایی موثر نانوکامپوزیت PVC/CdS با افزایش دما تا حد دمای انتقال شیشه ای، به مرتب شدن زنجیره ها و حذف نقص ها وابسته است و مقدار ثابت رسانایی گرمایی در دمای بیش از دمای انتقال شیشه ای، به علت ساختار و توزیع فضاهای خالی فونون ها می باشد.
• همچنین رسانایی گرمایی نانوکامپوزیت ها تا  درصد وزنی2%  نانوذرات افزایش می یابد و برای درصد های بالاتر از آن کاهش می یابد، که این مساله به ترتیب ناشی از ساختار متراکم نانوکامپوزیت ها و انباشتگی (agglomeration)  نانوذرات CdS می باشد.

 

* مهسا نورآبادی (مدیر کنترل کیفیت شرکت پیشگام پلاست اهواز)

 

برای مشاهده اخبار شرکت پیشگام پلاست اهواز اینجا را کلیک کنید.

 

5- مراجع

[1] D. Y. Godovsky, “Device Applications of Polymer Nano-composites,” Advanced Polymer Science, Vol. 153, 2000, pp. 163-205. doi:10.1007/3-540-46414-X_4

[2] M. Chen, Y. Xie, Z. Qiao, Y. Zhu and Y. Qia, “Synthesis of Short CdS Nanofiber/Poly(styrene-altmaleic anhydride) Composites Using Gamma-Irradiation,” Journal of Mate-rial Chemistry, Vol. 10, No. 2, 2000, pp. 329-332. doi:10.1039/a907743j

[3] Z. L. Wang, “Characterizing the Structure and Properties of Individual Wire-Like Nanoentities,” Advanced Materi-als, Vol. 12, No. 17, 2000, pp. 1295-1298. doi:10.1002/1521-4095(200009)12:17<1295::AID-ADMA1295>3.0.CO;2-B

[4] X. F. Duan, Y. Huang, R. Agarwal and C. M. Lieber, “Single-Nanowire Electrically Driven Lasers,” Nature, Vol. 421, No. 6920, 2003, pp. 241-245. doi:10.1038/nature01353

[5] N. Tokio, F. Keisuke and K. Akio, “High-Efficiency Cad- mium-Free Cu(In,Ga)Se2 Thin Film Solar Cells with Che- mically Deposited ZnS Buffer Layers,” IEEE Transac-tions on Electronic Devices, Vol. 46, No. 10, 1999, pp. 2093- 2097. doi:10.1109/16.792002

[6] V. L. Colvin, M. C. Schlamp and A. P. Alivisatos, “Light- Emitting Diodes Made from Cadmium Selenide Nano- crystals and a Semiconducting Polymer,” Nature, Vol. 370, No. 6488, 1994, pp. 354-357. doi:10.1038/370354a0

[7] W. U. Huynh, J. J. Dittmer and A. P. Alivisatos, “Hybrid Nanorod-Polymer Solar Cells,” Science, Vol. 295, No. 5564, 2002, pp. 2425-2427. doi:10.1126/science.1069156

[8] J. Ramsden and M. Grutzel, “Photoluminescence of Small Cadmium Sulphide Particles,” Journal of Chemical Soci-ety: Faraday Transaction, Vol. 80, 1984, pp. 919-933. doi:10.1039/f19848000919

[9] Z. Deng, L. Cao, F. Tang and B. Zou, “A New Route to Zinc-Blende CdSe Nanocrystals: Mechanism and Synthe-sis,” Journal of Physics and Chemistry B, Vol. 109, No. 35, 2005, pp. 16671-16675. doi:10.1021/jp052484x

[10] M. T. F. Arguelles, A. Yakovlev, R. A. Sperling, C. Luc-cardini, S. Gaillard, A. Sanz Medel, J. M. Mallet, J. C. Brochon, A. Feltz, M. Oheim and W. J. Parak, “Synthesis and Characterization of Polymer-Coated Quantum Dots with Integrated Acceptor Dyes as Fret-Based Nanoprobes,” Nano Letters, Vol. 7, No. 9, 2007, pp. 2613- 2617. doi:10.1021/nl070971d

[11] W. H. Starnes Jr., “Structural and Mechanistic Aspects of the Thermal Degradation of Poly(vinyl chloride),” Pro-gress in Polymer Science, Vol. 27, No. 10, 2002, pp. 2133-2170. doi:10.1016/S0079-6700(02)00063-1

[12] M. Sowe, M. Polaskova, I. Kuritka, T. Sedlacek and M. Merchan, “Analysis of Antibacterial Action of Polyvinyl Chloride Surface Modified with Gentian Violet,” Interna-tional Journal of Polymer Analysis and Characterization, Vol. 14, No. 8, 2009, pp. 678-685. doi:10.1080/10236660903298327

[13] F. Gong, M. Feng, C. Zhao, S. Zhang and M. Yang, “Thermal Properties of Poly(vinyl chloride)/Montmoril- lonite Nanocomposites,” Polymer Degradation and Sta-bility, Vol. 84, No. 2, 2004, pp. 289-294. doi:10.1016/j.polymdegradstab.2003.11.003

[14] I. S. Elashmawi, N. A. Hakeem, L. K. Marei and F. F. Hanna, “Structure and Performance of ZnO/PVC Nano-composites,” Physica B, Vol. 405, No. 19, 2010, pp. 4163- 4169. doi:10.1016/j.physb.2010.07.006

[15] U. Ritter, P. Scharff, T. M. Pinchuk, O. P. Dmytrenko, L. A. Bulavin, M. P. Kulish, Y. I. Prylutskyy, M. A. Zabo- lotnyy, Y. E. Grabovsky, M. M. Bilyy, A. G. Rugal, A. M. Shut and V. V. Shlapatska, “Radiation Modification of Polyvinyl Chloride Nanocomposites with Multi-Walled Carbon Nanotubes,” Material Science and Engineering Technology, Vol. 41, 2010, pp. 675-681.

[16] M. Chipara, J. Cruz, E. R. Vega, J. Alarcon, T. Mion, D. M. Chipara, E. Ibrahim, S. C. Tidrow and D. Hui, “Poly-vinylchloride-Single-Walled Carbon Nanotube Compos-ites: Thermal and Spectroscopic Properties,” Journal of Nanomaterials, Vol. 2012, 2012, pp. 1-6. doi:10.1155/2012/435412

[17] N. Chen, C. Wan, Y. Zhang and Y. Zhang, “Effect of Nano- CaCO3 on Mechanical Properties of PVC and PVC/ Blendex Blend,” Polymer Testing, Vol. 23, No. 2, 2004, pp. 169-174. doi:10.1016/S0142-9418(03)00076-X

[18] D. Mitra, I. Chakraborty and S. P. Moulik, “Studies on ZnS Nanoparticles Prepared in Aqueous Sodium Dode-cylsulphate (SDS) Micellar Medium,” Colloid Journal, Vol. 67, No. 4, 2005, pp. 445-450. doi:10.1007/s10595-005-0117-1

[19] W. E. Mahmoud and A. A. A. Ghamdi, “The Influence of Cd(ZnO) on the Structure, Optical and Thermal Stabilities of Polyvinyl Chloride Nanocomposites,” Polymer Com-posites, Vol. 32, No. 7, 2011, pp. 1143-1147. doi:10.1002/pc.21132

[20] V. Mathur, M. Dixit, K. S. Rathore, N. S. Saxena and K. B. Sharma, “Tensile Study of PVC-CdS Semiconducting Nanocomposite,” Optoelectronic and Advanced Material: Rapid Communication, Vol. 3, No. 7, 2009, pp. 685-687.

[21] C. Wan, G. Tian, N. Cui, Y. Zhang and Y. Zhang, “Proc-essing Thermal Stability and Degradation Kinetics of Poly(vinyl chloride)/Montmorillonite Composites,” Jour-nal of Applied Polymer Science, Vol. 92, No. 3, 2006, pp. 1521-1526. doi:10.1002/app.20086

[22] D. Patidar, S. Agrawal and N. S. Saxena, “Storage Mo- dulus and Glass Transition Behaviour of CdS/PMMA Nano-Composites,” Journal of Experimental Nanoscience, Vol. 6, No. 4, 2011, pp. 441-449. doi:10.1080/17458080.2010.509870

[23] S. Agrawal, D. Patidar and N. S. Saxena, “Glass Transi-tion Temperature and Thermal Stability of ZnS/PMMA Nanocomposites,” Phase Transition, Vol. 84, No. 11-12, 2011, pp. 888-900. doi:10.1080/01411594.2011.563152

[24] S. Agrawal, D. Patidar and N. S. Saxena, “Effect of ZnS Nano-Filler and Temperature on Mechanical Properties of Poly(methyl methacrylate),” Journal of Applied Polymer Science, Vol. 123, No. 4, 2012, pp. 2431-2438. doi:10.1002/app.34800

[25] G. E. Gustafsson, “Transient Plane Source Techniques for Thermal Conductivity and Thermal Diffusivity Meas-urements of Solid Materials,” Review of Scientific and In-struments, Vol. 62, No. 3, 1991, pp. 797-804. doi:10.1063/1.1142087

[26] R. Mangal, N. S. Saxena, M. S. Sreekala, S. Thomas and K. Singh, “Thermal Properties of Pineapple Leaf Fiber Reinforced Composites,” Material Science Engineering A, Vol. 339, No. 1-2, 2003, pp. 281-285. doi:10.1016/S0921-5093(02)00166-1

[27] C. L. Choy, “Thermal Conductivity of Polymers,” Poly-mer, Vol. 18, No. 10, 1977, pp. 984-1004. doi:10.1016/0032-3861(77)90002-7

[28] I. I. Perpechoko, “An Introduction to Polymer Physics,” Mir, Moscow, 1981.

[29] N. S. Saxena, P. Pradeep, G. Mathew, S. Thomas, M. Gustafsson and S. E. Gustafsson, “Thermal Conductivity of Styrene Butadiene Rubber Compounds with Natural Rubber Prophylactics Waste as Filler,” European Poly-mer Journal, Vol. 35, No. 9, 1999, pp. 1687-1693. doi:10.1016/S0014-3057(98)00247-X

[30] N. S. Saxena, “Thermal and Mechanical Behaviour of Polymer Nanocomposite,” Journal of Polymer Engineer-ing, Vol. 30, No. 9, 2010, pp. 575-586. doi:10.1515/POLYENG.2010.30.9.575

[31] Z. Han and A. Fina, “Thermal Conductivity of Carbon Nanotubes and Their Polymer Nanocomposites: A Re-view,” Progress in Polymer Science, Vol. 36, No. 7, 2011, pp. 914-944. doi:10.1016/j.progpolymsci.2010.11.004