اتیلن، ماده اولیه صنایع پتروشیمی است که برای تولید پلی اتیلن، پی وی سی، اسید استیک، سایر پلیمرها و مواد آلی استفاده می شود. این ماده با پیرولیز نفتا در دمای بالا که محصول پالایش نفت است، تولید می شود. یک روش جایگزین، پیرولیز متان (جزء اصلی گاز طبیعی) است که استیلن - گازی بی رنگ - تولید می کند که هیدروژنه شدن آن باعث تولید پلی اتیلن می شود. برای تسریع واکنش هیدروژناسیون استیلن، پالادیوم رسوب‌شده بر روی مواد متخلخل مختلف استفاده می‌شود: چنین کاتالیزوری فعالیت بالا اما با انتخاب پذیری کم را نشان می‌دهد. یعنی توانایی پایینی در افزایش سرعت واکنش هدف در حضور چندین واکنش جانبی، دارد.

معمولاً نقره برای افزایش گزینش پذیری کاتالیزور پالادیوم استفاده می شود. با این حال، دانشمندان مرکز فناوری های شیمیایی جدید روسیه، این کاتالیزور را با کبالت، فلزی که به راحتی در دسترس است، اصلاح کردند. آنها مجموعه ای از این کاتالیزورها را سنتز کردند که جزء فعال آنها نانوذرات دو فلزی مبتنی بر پالادیوم و کبالت بود. آنها توانستند رابطه ای بین ترکیب چنین ذراتی و  افزایش بازدهی محصول هدف پیدا کنند و یک فرمول بهینه برای سنتز کاتالیزور ایجاد کنند.

به عنوان حامل کاتالیزور، محققان ازSibunite ، ماده مزوپروس( مزو متخلخل) با استحکام بالا استفاده کردند که روی سطح آن هیچ مرکز فعال نامطلوبی که بتواند گزینش پذیری فرآیند را کاهش دهد، وجود ندارد. استفاده از این ماده، تجاری سازی این کاتالیزور دو فلزی جدید را تسهیل می کند.