امروزه با رشد سریع تکنولوژی و تغییر شاخص‌‌‌ها، تحول عظیمی در روند کسب‌و‌کارها ایجاد شده است. صرف نظر از دیدگاه جدید مردم، به‌روزرسانی رقابت (ذهنیت رقابتی) و ارتباطات جهانی از ملزومات این تحول هستند. موضوع بحث‌‌‌برانگیز این است که در برخی موارد، آموزه‌‌‌های قدیمی در بحران‌های اقتصادی امروز نقش کمک‌‌‌کننده داشته و از این موضوع نباید به سادگی گذر کرد؛ زیرا اغلب سوال این است که در آینده‌‌‌ کسب‌و‌کارمان چه چیزهایی را نداریم. اما جف بزوس، موسس شرکت آمازون  می‌‌‌گوید: «این سوال مهم‌تر است که چه چیزهایی داریم» و این همان تجربیات گذشته و ‌‌‌مواردی است که کسب‌و‌کار ما را تا امروز هدایت کرده است. اما نمی‌توان این واقعیت را در نظر نگرفت که همیشه روش‌های قبلی به تنهایی جوابگوی مسائل و موانع جدید نیست. در واقع سیکل گردشی کسب و کار امروز یک دور بسته نیست و دائما در حال تغییر است. چالش‌‌‌های فردا، به تکنیک‌‌‌ها و به‌‌‌روزرسانی‌‌‌های جدید نیاز دارد و تلفیق دانسته‌‌‌های گذشته و تکنیک‌‌‌های جدید برگرفته از صنعت تکنولوژی، چراغ راهی است که مدیران باهوش و خلاق به صورت یک فرآیند جذاب به آن توجه بسیار خواهند داشت.

اگر مدیران کسب‌و‌کارها با گسترش ایده‌‌‌ها و نوآوری‌‌‌های جدید جهت پیشبرد اهداف کسب‌و‌کار خود فرصت استفاده از تکنولوژی را از دست ندهند، قطعا به جایگاه بهتری خواهند رسید. در عصر دیجیتال امروز، کسب‌وکارها باید برای ماندن در رقابت سازگار شوند و تکنولوژی، ابزاری حیاتی برای دستیابی به این هدف است. به‌‌‌عنوان مثال، کسب‌و‌‌‌‌کارهایی که محصولات پوستی و ‌‌‌زیبایی تولید می‌کنند، دائما در معرض تکامل تکنولوژی‌‌‌های جهانی هستند و می‌توانند محصولات و ‌‌‌خدمات خود را با سلیقه مصرف‌کننده و تقاضای بازار تطبیق دهند. هر کسب‌و‌کارى هدفی بلندمدت دارد که مهم‌تر از فروختن محصول است و این هدف بلندمدت زمانی محقق خواهد شد که در راستای روش‌های مدیریتی موثر در محیط کسب‌و‌کار پویا و رقابتی امروز باشد.

این تفکر که غول تکنولوژی در آینده بسیاری از کسب‌وکارها را فلج خواهد کرد می‌تواند هم نظریه‌‌‌اى تاثیرگذار باشد و هم ذهنیتى مخرب ایجاد کند. در مورد اول، به چالش کشیدن چنین وضعی مدیران با‌‌‌تجربه را ترغیب می‌کند که با استانداردهای جهانی همراستا شوند و از این قافله عقب نمانند. اما ذهنیت مخرب زمانی ایجاد می‌شود که مدیران سنتی پذیرای این تغییرات نباشند و تنها به روش‌های گذشته اکتفا کنند. در حقیقت هر کدام از این دو روش به تنهایی پاسخ‌گوی نیازهای مدیریتی امروز و فردا نیست.