یک عضو هیات نمایندگان اتاق تهران با بیان اینکه صادرات در کشور ما با چالش‌های بسیاری همراه است گفت: مواردی نظیر افت کیفیت کالاهای ایرانی، ارتقای مداوم استانداردهای بین‌المللی و از دست رفتن تدریجی بازارهای تراز اول از جمله مسایلی است که چشم‌انداز صادراتی کشور را تحت تاثیر قرار داده است و البته اینها مسایلی نیست که مسئولان از آنها بی‌خبر بوده یا بتوانند یک‌شبه آن را رفع کنند.

به گزارش انجمن لوله و اتصالات پی وی سی به نقل از روابط عمومی اتاق تهران، احمدرضا فرشچیان ادامه داد: در عین حال مسایلی وجود دارد که مهم‌تر است و با اقدام عاجل دولت به ویژه بانک مرکزی و وزارت صمت نیز قابل رفع به نظر می‌رسد. نخستین مساله، بحث نرخ ارز و پیمان‌سپاری ارزی است؛ این مساله به کرات مطرح شده که قیمت تمام شده کالاهای صادرکنندگان ایرانی بر مبنای نرخ دلار آزاد است و فروش آن به نرخ دلار نیمایی توجیه اقتصادی ندارد. بنابراین، بانک مرکزی باید راهکاری برای این مساله بیندیشد و تا زمانی که این سیاست ادامه داشته باشد، امکان رقابت سالم در داخل و رقابت موثر در بازارهای جهانی از صادرکنندگان سلب می‌شود؛ یعنی صادرکننده به دلیل وجود این درگیری‌های داخلی از حضور در بازارهای جهانی واهمه دارد.

 او افزود: درخواست حذف پیمان‌سپاری ارزی معطوف به صادرات کالاهای غیرنفتی و غیرفلزی نظیر تولیدات کشاورزی، مواد غذایی، شوینده و صادرات فرش و صنایع‌دستی است که از دولت یارانه‌ای دریافت نمی‌کند و دلیلی ندارد که دولت بخواهد روی نرخ ارز این بخش از صادرات اعمال نفوذ کند. برای مثال چندین ماه است که دولت می‌گوید پیمان‌سپاری ارزی فرش را به تعلیق درآورده اما در عمل اتفاقی رخ نداده است. بنابراین مساله پیمان‌سپاری ارزی، اولین و بزرگ‌ترین مساله‌ای است که توان رقابت، جسارت و شجاعت حضور در بازارهای جهانی را در میان صادرکنندگان ایرانی تضعیف می‌کند.

مساله دیگری که فرشچیان به آن اشاره کرد، موضوع حمل‌ونقل بود. او در این باره توضیح داد: صادرکنندگان با مشکلات حوزه حمل‌ونقل در بخش جاده‌ای و دریایی هم دست‌وپنجه نرم می‌کنند و لازم است که مسئولان راهکاری برای این چالش پیدا کنند. شرکت کشتیرانی ایران می‌تواند همکاری و همراهی بیشتری با صادرکنندگان داشته باشد. این شرکت یکی از بزرگترین شرکت‌های حمل در منطقه است و باید با تمام امکانات به کمک صادرکنندگان بشتابد. اما هنگامی که محموله تحویل این شرکت می‌شود، مشخص نیست که چه زمانی به دست خریدار می‌رسد.

او با تاکید بر ضرورت وجود یک برنامه منظم در حمل دریایی کالاهای صادراتی گفت: صادرکنندگان در مذاکرات بین‌المللی نمی‌توانند به شریک خود بگویند که بار را تحویل کشتیرانی داده‌ام و معلوم نیست که کشتی چه زمانی حرکت می‌کند. از این رو، ضرورت دارد که این بخش به لحاظ برنامه‌ریزی حداقل‌هایی را رعایت کند.