ارسال پاسخ

۱۰ تير ۱۴۰۲
لینک صفحه: http://pvcas.ir/n6112

pvc-asso.ir

اثر جوی پلاستیک ها

برای ارزیابی تأثیرات آب و هوایی واقعی پلیمرها، شرکت مشاوره جهانی McKinsey & Company مطالعه ای انجام داده است که پلاستیک ها را با جایگزین های غیر پلاستیکی در تعدادی از کاربردها مقایسه می کند. برای لوله های فاضلاب شهری، مک کینزی دریافت که لوله های پی وی سی 35 درصد کمتر از چدن داکتیل و 45 درصد کمتر از بتن مسلح انتشار گازهای گلخانه ای دارند.

بحث در مورد پلاستیک داغ است و بسیاری از فعالان محیط زیست خواستار محدودیت در تولید و مصرف پلیمرها هستند. منتقدان اغلب به تأثیرات آب و هوا اشاره می کنند، زیرا امروزه بیشتر پلاستیک ها از مواد اولیه فسیلی تولید می شوند. 

هدف مورد مطالعه، لوله‌های ثقلی و لوله‌های تحت فشار در ایالات متحده است که عمر مفید آن 100 سال است. پی وی سی و بتن مسلح بیشترین استفاده را در دسته اول  یعنی لوله های ثقلی  دارند در حالی که در دسته دوم  پی وی سی و چدن داکتیل بیشترین استفاده را دارند. از آنجایی که PVC وزن کمتری نسبت به مواد جایگزین دارد، می توان با مواد کمتری به همان عملکرد دست یافت. چدن داکتیل و بتن مسلح نیز نسبت به PVC به انرژی بیشتری برای حمل و نصب نیاز دارند.

پلاستیک ها اغلب به خاطر همه چیز از سمیت آنها گرفته تا سهم آنها در آلودگی اقیانوس ها مورد انتقاد قرار می گیرند، اما نقش مهمی در کاهش انتشار گازهای گلخانه ای دارند.

موضوعات مهم در پایداری شامل ردپای کربن، اقتصاد چرخشی (قابلیت بازیافت و محتوای بازیافتی) و نشت محیطی است. این گزارش بر روی ردپای کربن انواع مختلف پلاستیک تمرکز دارد.

پلاستیک ها در سرتاسر اقتصاد جهانی در همه جا نقش دارند و موضوع بحث های مکرر، از تاثیر آن ها بر آلودگی دریا گرفته تا قابلیت بازیافت آن هاست. با این حال، نقش آنها در افزایش کارایی استفاده، مانند کاهش فساد مواد غذایی و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای (GHG)، اغلب نادیده گرفته می شود.

این گزارش سهم کل GHG پلاستیک ها را در مقابل جایگزین های آن، از جمله چرخه عمر محصول (از گهواره تا گور) و تأثیر استفاده را بررسی می کند.

در میان کاربردهایی که جایگزین‌های غیر پلاستیکی  در همان مقیاس مورد استفاده قرار می‌گیرند، پلاستیک‌های مورد بررسی در این مقاله سهم کمتری از کل GHG را در مقایسه با جایگزین‌ها در 13 مورد از 14 مورد نشان می دهند (جدول).

با در نظر گرفتن چرخه عمر محصول ، کاهش انتشار گازهای گلخانه ای بین 10 تا 90 درصد است. علاوه بر این، امروزه در بسیاری از کاربردها، به ویژه آنهایی که در بسته بندی مواد غذایی استفاده می شوند، جایگزین های کمی برای پلاستیک وجود دارد. در واقع، پذیرش پلاستیک در کوتاه مدت می‌تواند به تلاش‌های کربن‌زدایی ، به‌ویژه از نظر فساد مواد غذایی و بهره‌وری انرژی، با توجه به ردپای کمتر GHG آنها کمک کند.

طبق گزارش اخیر مک کینزی صنایع تا سال 2050 به سمت دنیای کربن زدایی یا انتشار گاز گلخانه ای صفر می روند.

نظرات

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید در وب سایت منتشر خواهد شد
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد