به گفته محققان دانشگاه میشیگان به رهبری فاگنانی، هنگامی که پی وی سی به صورت مکانیکی بازیافت می شود، گرمای استفاده شده در این فرآیند می تواند باعث شود که پلاستی سایزرها از مواد خارج شده و  وارد جریان بازیافت شود .

علاوه بر این، اسید هیدروکلریک آزاد شده می تواند تجهیزات را خورده و ایمنی کارگران را تهدید کند.

برای یافتن راهی برای بازیافت پی وی سی که نیازی به گرما ندارد، محققان  روش الکتروشیمی را پیشنهاد دادند - و دریافتند که وجود نرم کننده ها به بهبود کارایی این فرآیند کمک می کند و روش الکتروشیمیایی مشکل را با اسید هیدروکلریک آزاد شده حل می کند.

فاگنانی گفت: "ما دریافتیم در این روش هم اسید هیدروکلریک آزاد می شود، اما با سرعت بسیار کندتر و کنترل شده تر."

استفاده از الکتروشیمی - به جای گرما - یک الکترون را وارد سیستم می کند که به آن بار منفی می دهد.

این باعث شکسته شدن پیوند کربن-کلرید در PVC می شود و یک یون کلرید با بار منفی تولید می کند.

کنترل سرعت ورود الکترون ها به سیستم به کنترل سرعت تولید اسید هیدروکلریک کمک می کند.

اسید هیدروکلریک تولید شده می تواند توسط صنایع به عنوان یک معرف برای سایر واکنش های شیمیایی مورد استفاده قرار گیرد. یون‌های کلرید همچنین می‌توانند برای کلر زنی مولکول‌های کوچکی به نام آرن استفاده شوند که می‌توانند در اجزای دارویی و کشاورزی استفاده شوند.

به گفته فاگنانی این مطالعه راهی را برای دانشمندان  باز کرده است که در مورد بازیافت شیمیایی دشوار مواد فکر کنند.