2- ذرات چشم ماهی معمولاً دارای تخلخل نبوده  و پلاستی سایزر را جذب نخواهد کرد. همچنین در طول فرآیند، تحت فیوژن قرار نمیگیرند. این ذرات در طول فرآیند اکستروژن فیلم قابل رویت بوده و باعث ایجاد ضایعات و دورریز می شود.

3- بعد از پلیمریزاسیون، بچ PVC از راکتور خارج شده و راکتور با آب اسپری شده از نازل­ها، شسته شده که همه ذرات PVC خارج شوند. سپس راکتور با پوشش محافظت خواهد شد تا از چسبیدن ذرات SPVC به بدنه جلوگیری کنند.

4- تمیزکردن راکتور بعد از هر بچ زمانبر بوده و هزینه را بالا می­برد. بنابراین پاکسازی به صورت دوره­ای انجام خواهد شد. وقتی که بچ بعدی VCM  پلیمریزه می شود، هرگونه ذرات چسپنده و باقیمانده، مونومر مایع را جذب می کنند و در نهایت به عنوان ذراتPVC  غیرمتخلخل، کراس لینک شده و غیرفیوژن که چشم ماهی نامیده می­شوند، در می آیند.

5- بعد از تمیز کردن دوره­ای راکتور، ابتدا تعداد ذرات چشم ماهی­ها در بچ­های اولیه کم بوده و معمولاً برای کاربرد فیلم تولید می­گردند.  در بچ­های بعدی، ذرات، میزان درجه چشم ماهی بالاتری داشته که برای لوله و پروفیل در نظر گرفته می­شوند.

6- پس از اینکه تعداد چشم ماهی­ها به حد غیرقابل قبول رسید، راکتور بایستی دوره­ای تمیز گردد. میکروسکوپ نوری با استفاده از نفوذ روغن، چشم ماهی را به عنوان ذرات تیره نشان می­دهد. لازم به ذکر است چشم ماهی با روش آزمون ASTM 3596 تعیین می­گردد.

7- چشم ماهی در فیلم­های پلاستی سایز شده و پروفیل­های نرم قابل قبول نیست. زیرا پلاستی سایزر را جذب نمی­کند و باعث ایجاد نقص در سطح خواهد شد. ذرات SPVC که دارای تخلخل غیر یکنواخت هستند نیز سبب ایجاد چشم ماهی خواهد شد.

پریسا جهانمرد –شرکت داراکار