واحد کارشناسی فنی انجمن لوله و اتصالات پی‌وی‌سی:    

این ماده با شماره FCM1080  شناسایی شده است. ارزیابی نشان داد که هیچ تخریب حرارتی در حین تولید محصولات پی وی سی رخ نمی دهد و در آب این ماده به تری اتانول آمین و کاتیون های سدیم و پرکلرات تجزیه می شود.

بنابراین هرگونه مهاجرت از محصولات پلاستیکی به مواد آشامیدنی باعث قرار گرفتن انسان در معرض تری اتانول آمین و پرکلرات می شود.  همانطور که با تفکیک ایت ماده به مواد غیر ژنوتوکسیک مجاز پیش بینی می شود، مطالعات موجود در شرایط آزمایشگاهی در مورد این ماده، عدم نگرانی در مورد مسمومیت ژنتیکی را تایید کرد.سطح مهاجرت خاص این مواد از این محصولات مورد آزمایش قرار گرفت. پرکلرات حدود 0.3 میکروگرم در هر کیلوگرم غذا شناسایی شد و مهاجرت تری اتانول آمین به آب آشامیدنی مشاهده نشد. طبق استاندارد، حد مجاز مهاجرت برای پرکلرات 2 میکروگرم در هر کیلوگرم غذا و برای تری اتانول آمین 50 میکرو گرم در کیلوگرم غذا تعیین شده است.

بنابراین کمیسیون کنترل مواد ، آنزیم ها و کمک فرایندها (CEP) در EFSA نتیجه گرفت که این ماده در صورت استفاده توسط مصرف کننده  هیچ گونه نگرانی از لحاظ ایمنی ندارد و به عنوان یک افزودنی تا 0.15% وزنی  در پی وی سی سخت برای بطری هایی با استفاده مکرر که با آب آشامیدنی در تماس است، منعی نخواهد داشت.