شرکت‌های نوآور در پاسخ به تغییرات محیطی و همچنین گسترش قابلیت‌های جدید که به آن‌ها برای دستیابی به عملکرد بالاتر کمک می‌کند، موفق­ ترند (مونتس، ۲۰۰۴). امروزه با کوتاه­تر شدن چرخه­ عمر محصولات و فناوری به کار گرفته‌شده در آن‌ها، مقوله نوآوری، اهمیت روزافزونی پیدا کرده است (جاکوبیدس، ۲۰۰۶). شرکت‌های فناوری اطلاعات، به دلیل سرعت بالای تغییرات در حوزه­ فناوری اطلاعات نیاز به نوآوری مستمر دارند، چرا که اگر نوآور باشند، در صنعت پررقابت فناوری اطلاعات از گردونه رقابت خارج نمی‌شوند.

کلید نوآوری در سازمان‌ها، رفتار نوآورانه­ کارکنان است. برای کنار آمدن با رقابت و عدم قطعیت محیطی، شرکت‌ها و سازمان‌ها به کارکنانی نیاز دارند که نه تنها وظایف رسمی‌ و اصلی شغل را انجام می‌دهند، بلکه با نوآوری، از رفتارهای کاری استاندارد فراتر روند (جانسون، ۲۰۰۰). بنابراین کارشناسان و متخصصان فناوری اطلاعات در صورتی می‌توانند به ایجاد نوآوری در شرکت یا سازمان خود کمک کنند که دارای رفتار نوآورانه باشند. رفتار نوآورانه متخصصان فناوری اطلاعات، نوآوری‌هایی در زمینه‌های نرم­ افزار، سخت­افزار، وب، شبکه و تجارت الکترونیک برای شرکت‌های فناوری اطلاعات به ارمغان می‌آورد.

تحقق رفتار نوآورانه در سازمان به پیش ­نیازهایی احتیاج دارد. شناخت این پیش­نیازها کمک می‌کند تا بتوان رفتار نوآورانه را در سازمان توسعه داد. مطالعات موجود، رهبری، سبک حل مسئله، ارتباطات کاری گروهی (اسکات و بروس، ۱۹۹۴)، عدالت توزیعی و رویه ­ای، پشتیبانی سرپرست (جانسون، ۲۰۰۴)، خودرهبری، مهارت‌های شغلی (کارملی و ویزبرگ، ۲۰۰۶)، رفتار اشتراک دانش (مورا، ۲۰۱۳) و تعلق خاطر کاری (هاکانن و دیگران، ۲۰۰۸) را به‌عنوان پیش­نیازهای رفتار نوآورانه در نظر گرفته ­اند.