به گزارش روابط عمومی انجمن تولیدکنندگان لوله و اتصالات پی وی سی، بیژن سحرناز مدیرعامل شرکت «داراکار» با بیان مطلب فوق اظهار داشت: کوچک شدن بازار محصولات پی وی سی با حسن بزرگ افزایش کیفیت همراه بوده است. کسانی که کیفیت کارشان را حفظ می کنند، می توانند در این بازار کوچک شده سهم خودشان را داشته باشند

با بیژن سحرناز در حاشیه نمایشگاه «سیستم های حرارتی، برودتی و مصالح ساختمانی تبریز» گفت و گویی انجام شد که در ادامه می آید.

اکنون بازار محصولات لوله و اتصالات پی وی سی با توجه به رکود در بخشی از صنایع، همچون صنعت ساختمان چگونه است؟

اگر صنعت را در ایران به طور کلی به سه قسمت تقسیم کنیم، حال این که نام آن را مواد فروشی بگذاریم یا صنعت توسعه صنایع سنگین بالادستی و پایین دستی، آن چیزی که اکنون مشاهده می کنیم افت در صنعت ساختمان است. بدیهی است وقتی با بازاری مواجه می شوید که کوچک شده است، بنابراین رقابت در آن بسیار سنگین تر خواهد بود.

البته کوچک شدن بازار محصولات پی وی سی با حسن بزرگ افزایش کیفیت همراه بوده است. کسانی که کیفیت کارشان را حفظ می کنند، می توانند در این بازار کوچک شده سهم خودشان را داشته باشند و ما هم در این راستا حرکت کرده ایم.

وی صنعت را دارای دو نوع افت درون صنعتی و برون صنعتی دانست و افزود: افت برون صنعتی به محیط کلان اقتصادی، سیاسی، جامعه شناختی و جغرافیایی برمی گردد اما افت درون صنعتی به عملکرد خوب یا بد یک تولیدکننده مرتبط است. کسانی که کیفیت محصول خود را حفظ کردند، با فراز و فرود متعارفی روبرو هستند اما همان طور که در این نمایشگاه (نمایشگاه سیستم های حرارتی، برودتی و مصالح ساختمانی تبریز) شاهدیم در این دوره بسیاری از تولیدکنندگان لوله و اتصالات پی وی سی شرکت نکردند و این نشان می دهد که یا این تولیدکنندگان جایگاه خود را از دست داده اند یا ناامید شده اند و از سوی دیگر حضور برخی تولیدکنندگان در این نمایشگاه نیز نشان می دهد که آنها امیدوارند و در این بازار همچنان تقاضا دارند.

ما با توجه به این که دیدگاه مشتری محور و کیفیت محور داشته ایم، از وضعیت نسبتاً خوبی برخورداریم و در این نمایشگاه نیز چندین بنکدار و فروشنده جدید داشتیم که امیدوارم مذاکره کنیم اما بزرگترین دستاورد این نمایشگاه برای ما، پیشنهاد کشور همسایه برای ایجاد یک واحد تولیدی از «دارکا» در این کشور بود و قرار است هیئتی از این کشور برای انجام مذاکرات به ایران سفر کند.

شرکت داراکار علاوه بر داشتن گواهی های ملی و بین المللی، دارای گواهی طرح «طاها» است که طبق این گواهی، اداره استاندارد بدون هماهنگی با تولیدکننده از سطح بازار نمونه گیری می کند و آزمون هایی را بر اساس استاندارد اجباری به عمل می آورد که در واقع کارنامه شرکت تولیدی را ارائه می کند که ما این آزمون ها را با معیارها و شاخص های بالایی پاس کردیم و این باعث خوشحالی است.

هیئت مدیره شرکت داراکار ما را به سمت تولید محصول با استاندارد بالاتر ترغیب می کند و همیشه به استاندارد با صفت تفضیلی تأکید دارد چرا که ما سوددهی را بلند مدت می بینیم.

در این شرایط بحرانی که در صنعت مسکن وجود دارد و حتی مشکلاتی را در تهیه مواد اولیه پتروشیمی داریم، تلاش های انجمن تولیدکنندگان لوله و اتصالات پی وی سی باعث شد تا این شرایط کمی بهبود پیدا کند.

آیا چشم اندازی برای خروج از رکود صنعت ساختمان، که صنایع و خدمات بسیاری با آن در ارتباط مستقیم و غیر مستقیم هستند، وجود دارد؟

یکی از مبانی توسعه هر کشوری توسعه صنعت ساختمان است. این صنعت باعث اشتغال و کارآفرینی می شود و صنایع بسیاری به صورت مستقیم و غیر مستقیم درگیر این صنعت هستند. این صنعت زمانی توسعه پیدا می کند که توان خرید مردم افزایش پیدا کند.

اگر به هرم مازلو نگاه کنید، مشاهده می کنید که اولین نیازهای یک انسان غذا و پناهگاه است. وقتی که قیمت ها افزایش پیدا می کند و رکود اقتصادی روی توان خرید مردم تأثیر می گذارد، مشاهده می کنیم که مردم به سمت تأمین کالاهای اساسی خودشان گرایش پیدا می کنند و نقدینگی خود را در این جهت مصرف می کنند.

در حاضر بخش عمده ای از مردم یعنی قشر متوسط، توان خرید مسکن ندارند. طبق آمار 8/1 میلیون واحد مسکونی خالی است بنابراین دولت باید تلاش کند میزان وام های خرید مسکن را با بهره کمتر افزایش بدهد.

دولت می تواند دو نوع سوبسید و یارانه برای بخش مسکن مردم اختصاص دهد. اول این که وام هایی با بهره کم برای خرید مسکن در اختیار مردم قرار دهد و دوم این که وام هایی برای احیاء بافت های فرسوده در نظر بگیرد که در نهایت باز هم رونق صنعت و بازار مسکن را در پی خواهد داشت.

یکی از موارد دیگر، بحث صادارت است؛ اکنون صادارت لوله و اتصالات در چه وضعیتی قرار دارد و مهمترین رقبای ایران چه کشورهایی هستند؟

صادرات را از سه بعد می توان مورد بررسی قرار داد. یکی بحث سیاست گمرکی کشورهای همسایه است چرا که عمده صادرات ما به آسیای میانه، عراق، افغانستان و ... است. متأسفانه برخی کشورهای همسایه تعرفه های گمرکی را برای ایران به شدت بالا برده اند. به طور مثال کشور آذربایجان تعرفه گمرکی خود را برای کالای ایرانی حدود 5/36 درصد کرده است.

ولی برای بقیه کشورها 12 درصد است و به همین دلیل بهای تمام شده برای محصولات ایران افزایش پیدا می کند و امکان رقابت با سایر کشورها را دشوار می کند.

بخش دوم این ماجرا به خودمان بازمی گردد. ما بخش قابل توجهی از بازار پی وی سی را در سال های گذشته بدست آورده بودیم اما نتوانستیم کیفیت « Export Avryntd» را داشته باشیم. یعنی کالایی را تولید کنیم که صادرات محور باشد. بنابراین نتوانستیم با آن شاخص ها و استانداردها وضعیت بازار را حفظ کنیم.

ما با کیفیت خوب وارد این بازار شدیم اما برخی تولید کننده ها کیفیت محصول خود را پایین آوردند و به خاطر این افت کیفیت، طبیعی است که مشتریان صادراتی ما به سمت تولیدکنندگان دیگر گرایش پیدا کردند.

مدیرعامل شرکت «داراکار» همچنین به تلاش دیگر کشورها در زمینه فروش محصولاتشان اشاره کرد و گفت: بخش سوم این موضوع به فروش موفق دیگر کشورها مربوط می شود و در این زمینه می توانیم از کشوری مثل ترکیه به عنوان یک شاخص نام ببریم که در حوزه فروش بسیار موفق تر عمل کرد. در نقاطی که ما به خاطر  جنگ به هر دلیل حضور پیدا نکردیم، آنها حضور یافتند و جبهه فروش را خالی نگذاشتند. آنها سخت کار کردند و با حفظ کیفیت کالای در فروش هم موفق عمل کردند.

وی همچنین با تأکید بر حفظ دیدگاه مشتری مداری و کیفیت محصول یادآور شد:  هر جایی که ما دیدگاه مشتری محور داشتیم و صادقانه با مشتری روبرو شدیم، کیفیت کالای خود را حفظ کرده و بهبود دادیم. در همین شرایط نیز تولیدکنندگانی هستند که همچنان با کیفیت خوب تولید می کنند و صادرات دارند.

یکی از موارد مهم در بحث صادارت، حفظ برندینگ ایران است در حالی که ورود برخی از کالاهای بی کیفیت به بازارهای هدف صادارتی، موجب صدماتی به بازار محصولات با کیفیت می شود، در این زمینه چه راهکاری باید اتخاذ شود؟

دشوار است که در این زمینه بتوان، محدودیت هایی را در زمینه صادرات اعمال کرد. اما فکر می کنم که دولت باید به انجمن ها بیشتر اعتماد کند. در تمام دنیا دولت ها به سمت کوچک سازی پیش می روند ولی به هر حال به بازوهای اجرایی نیاز دارند و این انجمن ها هستند که نقش بازوی دولت را در صنوف خود اجرا می کنند و به دولت ها کمک می کنند. سازمان توسعه تجارت می تواند شاخص بندی کند و منبعی برای اتاق های بازرگانی و رایزنان اقتصادی کشورهای هدف صادرات باشد که از این منبع اطلاعاتی استفاده کنند تا بتوانند تجار خود را به سمت تولیدکنندگان با کیفیت هدایت کنند و به این ترتیب شأن کشورمان نیز حفظ می شود.

ورود محصولات بی کیفیت لوله و اتصالات پی وی سی به بازارهای صادارتی، موجب افت محصولات ایرانی در این بازارها شده است. البته غیر از این موضوع مشکلاتی دیگری هم وجود دارد مثل انتقال ارز و ... به نظر من نقش دولت این است که از طریق انجمن ها بتواند تولیدکنندگان با کیفیت را معرفی کند و به نظرم با استقبال مواجه خواهد شد. چرا که وقتی تاجری وارد کشورمان می شود، وقتی منبع موثقی برای دسترسی به اطلاعات نداشته باشد، برای یافتن تولیدکنندگان خوب و با کیفیت سرگردان می شود.

یکی از مهمترین شاخص های یک خرید خوب و واردات خوب برای کشور ما و دیگر کشورها انتخاب تأمین کننده خوب است. اگر توان مذاکره و توان مالی داشته باشید و بتوانید مراودات تجاری خود را به خوبی انجام دهید اما تأمین کننده را به درستی انتخاب نکنید، موفق نخواهید شد. البته متأسفانه وقتی یک تأمین کننده در کشوری بد شناخته شود، آن را به کل آن کشور تعمیم می دهند و گفته می شود که تولیدکنندگان پی وی سی ایران خوب نیستند.

با وجود تمام این مباحث به زعم بنده، نمی توانیم جلوی کسی را بگیریم و همه در تجارت بین الملل برای انتخاب یک تأمین کننده آزاد هستند. کشورها برای آن که از ورود کالاهای بد جلوگیری کنند، استانداردهای خاصی را تدوین می کنند و در گمرکات آنها این کالاها با رعایت استانداردهای لازم می تواند وارد کشور شود. اما کشورهایی مثل ایران که این استانداردها را ندارند، ناگزیرند که از طریق سازمان هایی که در ارتباط با تجار بین المللی هستند، مثل سازمان توسعه تجارت، اتاق های بازرگانی و ... انجمن هایی را در هر صنعتی معرفی کنند و آن انجمن ها نیز تولیدکننگان باکیفیت را به تجار خارجی معرفی کنند.

ارزیابی شما در خصوص مقایسه بازار دو محصول لوله و اتصالات پی وی سی و پلی اتیلن، چگونه است؟

باید به این نکته اشاره کنم که پلی اتیلن هم وضعیت خیلی خوبی ندارد. اما این که سهم بیشتری از بازار را نسبت به پی وی سی در اختیار دارد به این دلیل است که آگاهی و دانش بیشتری را به بازار تزریق کرده است و ما هم باید سعی کنیم مزیت های پی وی سی را نسبت به پلی پروپیلین و پلی اتیلن بیشتر معرفی کنیم.

البته پی وی سی دارای مزیت هایی نسبت به پلی اتیلن است. شما با مطالعه درباره میزان مهاجرت مواد آلی از لوله ها در مقالات روز دنیا مشاهده می کنید که از نظر یک کالای سالم، میزان تی او سی یا مهاجرت مواد آلی در پلی اتیلن و پلی پروپیلین از پی. وی.سی، بیشتر بوده است. اما شاید کمتر کسی این آگاهی را داشته باشد که باید در این زمینه اطلاع رسانی کنیم. بنابراین می توان گفت که پی وی سی سلامت بیشتری نسبت به پلی اتیلن دارد.

نکته دوم توسعه بازار پلی اتیلن این است که دولت در سال های گذشته یارانه بسیاری را به این بخش اختصاص داد و خیلی از واحدهای تولیدکننده پلی اتیلن را یاری کرد. بنابراین برای دولت مقرون به صرفه نیست  که بخواهد از پلی اتیلن جدا شود در حالی که در دنیا برای انتقال آب عمدتاً از لوله های پی وی سی استفاده می شود.

برای مشاهده اخبار شرکت دارکار می توانید اینجا را مشاهده کنید.