عباسعلی متوسلیان، رئیس هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان لوله و اتصالات PVC   گفت و گویی با روزنامه دنیای اقتصاد انجام داد که در گزارش مزبور برخی مطالب آن بر اساس موضوع گزارش آن رسانه منتشر نشده بود اکنون متن کامل این مصاحبه را مشاهده می کنید.

رئیس انجمن تولیدکنندگان لوله و اتصالات پی وی سی، به جایگاه PVC در صنعت پلیمر اشاره کرد و گفت در تولید درصد  قابل توجهی از خانواده تولیدات پلیمری از کالاهای مربوط به ماده پلی وینیل کلراید(PVC) استفاده می‌شود، به نحوی که این رزین در زمره سه ماده اولیه پرمصرف در صنعت پلیمر و پلاستیک شناخته می شود. این ماده اولیه که جایگاه ویژه ای دارد اولین پلیمری است که بعد از جنگ جهانی دوم در تولید لوله به کار برده شده است. خواص ذاتی این پلیمر جذاب به گونه-ای است که ضریب ماندگاری بالا و آسیب پذیری پایینی دارد و مطالعه بسیاری از کشورهایی که از این ماده در صنعت لوله و اتصالات به‌کار برده اند، نشان می دهد که لوله های نصب شده که ثمره تکنولوژی‌های گذشته است، همچنان سالم بوده و به فعالیت خود ادامه می دهند. صنعت لوله و اتصالات PVC در کشور ما به خاطر سابقه بالایی که دارد، از بازار خوبی برخوردار است، اما به دلیل گستردگی مصرف رزین PVC در سایر صنایع و محدودیت تأمین مواد اولیه و در شرایطی که قیمت ها در ماه های اخیر با شیبی تند روند افزایشی به خود گرفته اند، این بازار تا حدودی شکننده شده است. 

مشکل اصلی که متوجه صنعت PVC است مربوط به گستردگی کاربرد آن در اکثر صنایع است و ضریب مصرف آن بین 10 تا 90 درصد متغیر است و این ضریب در صنعت لوله و اتصالات، به 90 درصد نیز بالغ می گردد .

عضو هیئت نمایندگان اتاق ایران و یزد افزود، طبق بررسی های انجام شده فاصله قیمتیPVC  در دنیا با پلی-پروپیلن ها و پلی اتیلن ها چیزی حدود 20 درصد است. ویژگی و مصارف لوله و اتصالات UPVC در اقلیم کشور ایران، برای انتقال آب در کشاورزی از سایر لوله های دیگر ذاتا بالاتر است. از نظر فشار، عوامل غیرطبیعی مانند رانش زمین، مقاوم هستند به دلیل ویژگی های خاص از جمله ضخامت پایین، سطوح داخلی صاف و زبری کم که سبب میشود اصطکاک کمتری داشته باشد، بسیار مناسب کاربردی است. اما همه این ویژگی های برجسته هنگامی که ماده اولیه آن با رقابت های بالا به دست تولیدکننده می رسد به صنعتی غیررقابتی تبدیل خواهد شد و با وجود اینکه مسیر تولید را می پیماییم ولی به تدریج بازار خود را از دست می دهیم آن هم به دلیلی که محاسبات مشاورین برمبنای عواملی است که در اقتصاد به وقوع می پیوندد. حرف اصلی بنده این است که حال که ایران به عنوان دهمین تولیدکننده رزین PVC  شناخته شده است و به کشورهایی نظیر ترکیه و چین صادر می کند، نباید بگذاریم که بازار خود را با این سوء مدیریت ها از دست بدهد. آن هم در شرایطی که ماده اولیه مورد نیاز این صنعت در داخل کشور تولید می شود که موهبت بزرگی محسوب می شود. تکیه بر هنر مدیریتی، همراه با خرد صنعت و خلاقیت و نوآوری در بین واحدها می توان رقابت پذیری را افزایش دهیم و برند خود را قدرتمندتر از پیش تولید کنیم.

 وی ادامه داد: البته نمی توان این موضوع را انکار کرد که برخی افراد هستند که تنها تظاهر به عملکرد شفاف می کنند، اما باید درنظر گرفت پیشینه هر واحد در این صنعت قابل رهگیری است و می توان با علم و شناختی که تشکل ها و حتی واحدهای تولیدی از یکدیگر دارند این دغدغه را نیز مرتفع کرد.  صنعت ما از جمله صنایعی است که با قدرت مدیریت انجمن، توانستیم که واحدهای زیرمجموعه خود را حدود 75 درصد استانداردسازی کنیم. بنابراین تلاش می‌کنیم که صنعتی پایدار با قدرت رقابتی قابل قبول را داشته باشیم. از این‌رو گام بسیار بزرگی در مسیر هموارسازی شفاف‌سازی برداشت شده است. اما تداوم این امر این است که همه باهم دست به دست هم دهیم و با اراده و پشتکار قدرتمند آنرا دنبال کنیم.

وی در ادامه عنوان کرد: از آنجایی که واسطه‌گران همیشه منتظر یافتن شرایط مناسب برای بیشترین استفاده به نفع خود هستند، نمی‌توان حضور آنها را در بازارهای کالایی کتمان کرد. اما نکته بسیار مهم که لازم است همه تولیدکنندگان و مسوولان تصمیم‌ساز به آن توجه کنند این است که ادبیات تولید بسیار ویژه و خاص است. بعضاً خانواده‌های صنعتی در کشور وجود دارند که به تولید می‌پردازند و صاحب برند هستند. تعریف برند به این معنا است که کالای تولیدی کیفیت قابل قبول و استاندارد دارد، این واحد تولیدی با رعایت اصول اخلاقی و به کارگیری نیروی انسانی متخصص و آشنا به علم روز دنیا به تولید می‌پردازد.

همچنین بسیاری عوامل دیگر که در پشت این برند قرار گرفته است. پس اشخاصی که به حیطه تولیدی قدم می‌گذارند، عموما از استانداردپذیری بالایی برخوردارند و با صداقت، عملکرد خود را پیش می‌برند زیرا لازمه تولید، شفافیت است. درحالی که برخی افراد دیگر که به دنبال فعالیت‌های واسطه‌گری یا غیرشفاف هستند، انتقادهای زیادی به اینگونه عمل کردن وارد می‌کنند و در برخی موارد هم زیرساخت‌های شفافیت که از سوی نهادهای کنترلی لحاظ می‌شود، ضعف‌های بنیادینی دارند که عزم تولیدکننده واقعی را از عملکرد شفاف سست کرده و مسیر آنها را منحرف می‌کند. 

متوسلیان در ادامه بیان کرد، مشخصا در صنعت لوله و اتصالات که قدمتی 65 تا 70 ساله در کشور دارد، متکی بر اقتصاد بازاری است که به شکلی تو در تو و پیچیده به حیات خود ادامه می‌دهد و شاید بتوان گفت تغییر فرهنگ عمومی حاکم بر بازار به سمت عملکرد شفاف؛ فعالیتی است که زمانبر بوده و نیازمند صرف هزینه از سوی بخش خصوصی و نهادهای متولی است. راهکار ما برای فرهنگ سازی حرکت به سوی عملکرد شفاف و استفاده از خرد صنعت است. برمبنای این خرد، لازم است که تشکل هایی که در این صنعت به فعالیت می‌پردازند حتی با حداقل واحدهایی که تمایل به عملکرد شفاف دارند، در برابر سایرین ایستادگی کرده و تا ریشه دار شدن این موضوع و نفوذ آن به دل صنعت دست از تلاش و پافشاری برندارد. اما باید بپذیریم که بخش خصوصی توان محدودی دارد و تا اجرایی شدن سازوکارهایی نظیر صندوق‌های فروشگاهی به شفافیت 100 درصدی در بخش تولید کشور نخواهیم رسید. این امر باید از سوی حاکمیت پیگیری شود و بخش خصوصی در این زمینه توان کافی ندارد تنها می‌تواند با همکاری در اجرایی شدن آن به شناخت زوایای محتلف طرح کمک کند. 

پیشنهاد دیگر ما برای جلوگیری از التهاب ایجاد شده در بازار این ماده این است که نقش 9 انجمن را جدی بگیرند و بر اساس تاییدیه های انجمن های صنفی، مواد اولیه مورد نیاز را به صورت اختصاصی در اختیار هر تولیدکننده قرار دهند.

عرضه نقدی به جای سلف

وی در پاسخ به سوال مصرف واقعی محصول PVC  برای یکسال در کشور به چه میزان است، اظهار کرد،‌ طبق برآوردهای انجام شده از سال 94 تا ماه گذشته به اندازه 403 هزار تن تا 480 هزار تن میزان مصرف سالانه بوده است. حتی در سال 94 در برخی از مقاطع زمانی به میزان 560 هزار تن عرضه شده اما 480 تن حداکثر تقاضا برای آن به ثبت رسیده که بعضاً مورد معامله قرار نگرفته است. البته به این نکته نیز باید توجه کرد که میزان سلف در سال 94، تنها 11 درصد بوده است اما در پایان مردادماه شاهد عرضه سلف 71 درصد نیز بودیم و به طور متوسط بالای 50 درصد عرضه سلف داشته است. خرید مواد به شکل سلف به معنی آن است امروز که واحد تولیدی به مواد اولیه نیازمند است تنها حواله آن را دارد و باید منتظر باشد در تاریخ سررسید آنرا دریافت کند.

بنابراین به خوبی می توان متوجه شد که عرضه به شکل سلف قادر به سیراب کردن عطش بازار PVC نخواهد بود و این امر باعث آشفتگی درون بازار می شود و بورس کالا با کمک ابزارهایی که دارد می تواند سازوکاری را بچیند که به مدیریت صحیح دادوستدها کمک کند. براین اساس اگر عرضه ها به شکل متوازن و قابل پیش بینی انجام شود، شاهد ورود تقاضای هیجانی به بازار نخواهیم بود. 

خرد صنعت، راهکار اصلی
وی در خصوص راهکار مدیریت عرضه و تقاضا بیان کرد، که شرایط خارجی موثر بر بازار داخلی، غیر قابل کنترل است و نوسان بهای ارز هم از کنترل ما خارج است، در این شرایط راهکاری که ریسک های این چنینی را پوشش دهد مورد نیاز است. ابتدای امر سیستم رگولاتوری است که سازوکار دقیق تر و شفاف‌تری را می طلبد در کنار آن عمق بخشیدن به ابزارهای مالی بورس کالا است که می توانیم ریسک های داخلی و خارجی را پوشش دهیم و چنانچه همه بازیگران و تصمیم سازان این حوزه نظیر وزارت صمت،‌ بورس کالا، شرکت ملی پتروشیمی و انجمن ملی صنایع پلیمر، از خرد صنعتگران و تجربیات ارزشمند انجمن های تخصصی صنایع مصرف کننده pvc، جهت بررسی و موشکافی مسائل موجود در بازار استفاده نمایند، بهترین و موثرترین راهی که بتوان نقاط تاریک را به خوبی شناسایی کرد و در جهت رفع آنها برآمد دور از دسترس نخواهد بود.