به گزارش روابط عمومی انجمن لوله و اتصالات پی وی سی، بیوک آقا صحاف امین رئیس هیئت مدیره انجمن ملی صنایع پلاستیک ایران در نشست خبری امروز 15 بهمن 1396 که با موضوع تبیین مشکلات صنایع پلاستیک برگزار شد، از کاهش 2 درصدی میزان صادارت محصولات پلاستیکی در 9 ماهه اول امسال نسبت به مدت مشابه سال قبل خبر داد.

وی گفت: حدود 700 تا 800 هزار نفر در صنعت پلاستیک و پلیمر کشور اشتغال دارند و یک میلیارد و 50 میلیون دلار مصنوعات پلاستیکی به کشورهای همجوار در سال گذشته صادر شده است. قرار بود که در سال 1396 میزان صادارت 20 درصد رشد داشته باشد که بر اساس آمارها در 9 ماهه اول امسال نسبت به مدت مشابه سال قبل 2 درصد کاهش صادرات داشته ایم.

صحاف امین ریشه مشکلات صنعت پلاستیک کشور را به تصمیم های اتخاذ شده در سال 1393 مرتبط دانست و گفت: تغییر مبنای محاسبه قیمت از ارز مبادله ای به ارز آزاد، محاسبه قیمت ها بر مبنای میانگین قیمت های جهانی و مواردی از این دست موجب بروز مشکلات برای صنایع تکمیلی کشور شد.

به گفته صحاف امین در سه دهه گذشته سرمایه گذاری زیادی در پتروشیمی کشور با هدف تامین مواد اولیه صنایع تکمیلی صورت گرفته است تا ارزش افزوده بیشتری ایجاد شود.

رئیس هیئت مدیره انجمن ملی صنایع پلاستیک ایران افزایش میزان سطح اشتغال با وضعیت کنونی را ناممکن دانست و توضیح داد: اگر به صورت فوری به مشکلات صنایع تکمیلی رسیدگی نشود همین میزان اشتغال نیز از دست خواهد رفت.

صحاف امین در همین ارتباط گفت: قیمت پایه مواد اولیه پلیمری برای عرضه در بورس کالا بر اساس میانگین قیمت های جهانی است؛ اما به دلیل برخی مشکلات، شرکت های پتروشیمی تنها به 4 کشور صادرات دارند و گاه با 20 درصد پایینتر از قیمت پایه در بورس کالا، صادرات انجام می دهند.

وی تصریح کرد:همان قیمت های پایه مواد اولیه برای عرضه در بورس کالا نیز گاهی با 30 درصد رقابت معامله می شود.

صحاف امین در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت: در حال حاضر با توجه به افزایش نرخ ارز و محاسبه مواد اولیه بر اساس نرخ ارز آزاد، بیشتر تولیدکنندگان در آستانه تعطیلی قرار دارند و این در حالی است که ما در کشور دارای منابع گازی فراوانی هستیم.

سعید ترکمان رئیس انجمن همگن استان سمنان در پاسخ به پرسشی در خصوص تاثیر میزان افزایش نرخ ارز بر قیمت مواد اولیه پلیمری، گفت: در حال حاضر پتروشیمی ها 62 میلیون تن تولید دارند که بخش زیادی از این میزان بین مجتمعی است. از مقدار ذکر شده 7 میلیون تن مورد استفاده صنایع پلیمری است. اما در خصوص میزان تاثیر نرخ ارز در قیمت مواد اولیه پلیمری، اگر به طور میانگین دلار در مدت اخیر 14 تا 15 درصد افزایش قیمت داشته، اما میانگین افزایش قیمت در برخی گریدها حتی به 30 درصد رسیده است.

علی لشگری از دیگر اعضای هیئت مدیره انجمن ملی صنایع پلاستیک ایران نیز اظهار داشت: هنگامی که تصمیم به واردات مواد اولیه گرفته می شود شرکت های پتروشیمی با افزایش عرضه های خود موجب زیان به واردکنندگان می شوند.

علی لشگری در پاسخ به پرسشی در خصوص مشکلات صادارت در بخش مصنوعات پلاستیک به تشریح دو عامل مهم یعنی عدم ثبات نرخ ارز و ثبات قوانین پرداخت.

سعید صبوری نایب رئیس هیئت مدیره انجمن ملی صنایع پلاستیک هم بر لزوم حفظ ارزش ریال در مقابل دلار تاکید کرد و اظهار داشت: ایران بیشتر یک کشور وارداتی است تا صادراتی و چنانچه بر روی یکسان سازی نرخ ارز اصرار وجود دارد باید نرخ آن را به 3600 تومان برگردانند.

جمالیان عضو هیئت مدیره انجمن لوله و اتصالات پلی اتیلن نیز گفت: کسی از میزان تولید و صادرات پتروشیمی ها اطلاع ندارد و تنها از میزان عرضه های آنها آگاه هستیم.

کوشکی رئیس هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان مستربچ و کامپاند در خصوص مشکلات صادرات عنوان کرد: یکی از مهمترین مشکلات، بحث انتقال پول است که در حال حاضر این کار به صورت دستی انجام می شود. 

علیرضا ترک نیز با اشاره به این که اکنون سوبسید داخلی به تولیدکنندگان کشور ترکیه می رسد عنوان کرد: در حال حاضر تولیدکنندگان به این فکر افتاده اند که واحدهای تولیدی خود را به کشور ترکیه منتقل کنند.

مسعود مهدوی از اعضای هیئت مدیره انجمن لوله و اتصالات پلی اتلین نیز به دشوارهای تامین مواد اولیه با قیمت های فعلی اشاره کرد و گفت: طرف بیشتر قراردادهای تولیدکنندگان لوله و اتصالات پلی اتیلن دولت است که این قراردادها یک طرفه و بدون تعدیل قیمتی منعقد شده است.

وی گفت: پتروشیمی ها نباید تا هنگام تامین مواد اولیه برای صنایع تکمیلی، صادرات انجام دهند. همچنین بسیاری از واحدهای تولیدی که سالیان متمادی فعالیت ندارند، مواد اولیه از بورس کالا دریافت می کنند که باید این پرسش را مطرح است آیا وزارت صنعت نمی تواند روی این موارد نظارت داشته باشد؟
 

پایان این نشست خبری پیشنهادهای انجمن ملی صنایع پلاستیک ایران برای برون رفت از وضعیت فعلی مطرح شد. سعید ترکمان پیشنهادها را چنین عنوان کرد:

- معافیت مالیاتی صادرات مواد پایه پتروشیمی، پالایشی و فلزات پایه حذف شود؛
- مالیات ارزش افزوده در صادرات محصولات فوق به صورت پلکانی برقرار شود؛
- نرخ خوراک به صورتی تعیین شود که جذاب ترین نرخ در منطقه و سایر کشورهای رقیب باشد؛
- برای احداث واحدهای جدید پتروشیمی یا توسعه ظرفیت واحدهای فعلی تخفیف خوراکی به میزان 20 درصد برای مدت 5 سال در نظر گرفته شود؛
- سازوکاری برای تغییر خوارک پتروشیمی هایی که از خوراک مایع استفاده می کنند با استفاده از ماده 12 قانون رفع موانع تولید توافق شود؛

* در بسته پیشنهادی اتاق ایران عنوان شده است که این موضوع سه ذینفع دارد
صنایع تکمیلی و پایین دستی (صنایع کوچک و متوسط): این صنایع انتظار دارند که از مزیت های کشور در منابع و ذخایر که به صورت خوراک به صنایع بزرگ تحویل می شود، بهره مناسب ببرند و قیمت مواد اولیه تولید این صنایع برای مصرف داخلی گران تر از قیمت صادراتی مواد اولیه نباشند و آن ها مرتب در چالش با صنایع بزرگ نباشند و بتوانند تولید رقابت پذیر با همتایان خارجی خود داشته باشند و
دولت: دولت ماموریت دارد که مشکلات محیط کسب و کار صنایع فوق را رفع نماید و به نحوی تصمیم بگیرد که منافع ملی را پیشه نماید ضمن این که منابع خود را مرتبا از درآمدهای نفتی به درآمدهای مالیاتی تبدیل کند.