واحد کارشناسی فنی انجمن لوله و اتصالات پی وی سی:

اتصال لوله های U-PVC به تمامی روش های زیر می تواند صورت گیرد:

1 – چسبی  که معمولا در شبکه های فاضلاب ساختمان و برای لوله های کم فشار و ثقلی استفاده می شود. (تا فشار 6 بار )

2 – اورینگی  بیشتر برای کاربردهای دفنی در سیستم فاضلاب شهری و روستایی و برای کاربردهای تحت فشار (تا فشار 25 بار) استفاده می شود این نوع اتصالات قابلیت انعطاف دارند و در شرایط محیطی با اختلاف بالای دمای روز و شب مناسب بوده همچنین در برابر رانش ها و لرزه های زمین مقاوم است.

3 – فلنجی برای اتصال لوله های  PVC به یکدیگر و سایر لوله ها و شیرالات و متعلقات استفاده می شود.آب بندی در اتصالات فلنجی با  فشرده شدن واشر که در جلوی فلنج نصب می شود، تامین می گردد و از نوع محل اتصال قابل انعطاف است.

4 - رزوه ای مخصوص لوله های جداره چاه است. در این روش اتصال ، قسمت داخلی مادگی و بیرون نری لوله ها مطابق با استاندارد مربوطه دنده می شوند و لوله ها در هنگام نصب داخل هم پیچ می شوند . جهت ایجاد آب بندی مناسب از یک واشر نیز استفاده می گردد .

5-  جوشی : استفاده از روش اتصال جوش لب به لب امکان مونتاژ لوله های FPVCP (لوله های پی وی سی جوش لب به لب) بصورت طولانی و یکپارچه را فراهم می آورد. از این روش اتصال در کاربردهای بدون ترانشه در آمریکای شمالی استفاده شده است. FPVCP در نصب های HDD (حفاری های افقی جهت دار) با متراژ بالا و در نواحی عمیق استفاده می شود. FPVCP همچنین یک ماده ی لوله ی سازگار و آشنا است و در برنامه نوسازی و ترکیدگی لوله موفقیت آمیز بوده است.

به طور کلی اتصال لوله ها به یکدیگر به تمامی روش های زیر قابل انجام است که با توجه به شرایط و محل استفاده می توان یکی یا تلفیقی از این روشها را به کار برد.