این افت نرخ یعنی ذهنیت اهالی بازار از تداوم رشد قیمت‌ها تغییر کرده است و همین تغییر ذهنیت به معنی عقب‌نشینی خریداران و موکول شدن تقاضا به آینده است.

در این شرایط که البته نگرانی از تداوم افت نرخ را هم در بر دارد ناخودآگاه بازار وارد یک فاز نااطمینانی خواهد شد و تلاش خواهد کرد تا موقعیت خود را امن نگه‌ دارد. در این وضعیت هم نخریدن کمتر رویکرد بازار خواهد بود ولی تلاش برای اطمینان بیشتر از لحاظ قیمتی، معامله‌گران را بیش از همه به خرید از بورس‌کالا سوق می‌دهد، زیرا همه می‌دانند که احتمال کمتر شدن نرخ در بازار داخلی در مقایسه با قیمت‌های تمام شده در بورس‌کالا محدود است. به‌صورت ساده‌تر در شرایطی که قیمت‌های پایه مدت‌هاست روندی افزایشی دارد امکان تداوم این رشد نرخ برای هفته آینده هم وجود خواهد داشت ولی جو روانی در بازار داخلی ممکن است شرایط را برای داد و ستد مختل کند.

در این وضعیت اگر خریدار مثلا برای روز گذشته از بورس‌کالا خرید کرده باشد احتمالا قیمت خوبی را به دست آورده و نگرانی کمتری نسبت به آینده خواهد داشت. بخشی از جذابیت خرید در بورس‌کالا برای روز گذشته به همین داده باز می‌گردد، اما آمارهای معاملاتی و رخدادهای پیدا و پنهان بازار را باید در پایان هفته جاری و اوایل هفته آینده رصد کنیم. چیزی که به‌صورت واقعی و حتی رسمی می‌توان به آن استناد کرد حجم معاملات در بورس‌کالاست که هم داده‌های بنیادین اصلی برای بازار را به همراه داشته و هم اثرگذاری جو روانی و سرایت تقاضا از بازار به بورس را نشان می‌دهد.

 این درحالی است که حجم عرضه‌ها در بورس‌کالا به نسبت مطلوب است و این مطلوبیت نسبی می‌تواند زمین همواری را برای جولان تقاضا به همراه آورد. البته معاملات روز دوشنبه برای گریدهای جذاب در بورس‌کالا نیز از توجه فعالان بازار به رخدادهای قیمتی حکایت دارد گویی بازار انتظار رشد قیمت‌ها را در بورس‌کالا در نظر گرفته اما با کاهش قیمت دلار شاید برخی از خریداران مردد شده باشند. در کل راه دیگری جز خرید از بورس‌کالا برای تأمین مواد اولیه به‌صورت گسترده وجود ندارد یعنی مسیر خرید از بورس تردید ناپذیر است. در روزهای آینده بیشتر به این مباحث خواهیم پرداخت.