به گزارش روابط عمومی انجمن تولید کنندگان لوله و اتصالات پی وی سی به نقل از دنیای اقتصاد :افزایش هزینه‌های تولید به واسطه روند صعودی قیمت مواد اولیه یکی از اصلی‌ترین معضلات تولیدکنندگان است. در حال‌حاضر گرانی و کمیابی مواد اولیه به‌ویژه مواد اولیه وارداتی به دلیل محدودیت‌های تجاری، بسیاری از بنگاه‌ها را ناگزیر به کاهش ظرفیت تولید کرده‌است. شاهد این موضوع گزارش‌های دوره‌‌‌‌‌ای شامخ است که حکایت از روند کاهشی موجودی مواد اولیه دارد. فعالان صنعتی نیز این موضوع را تایید می‌کنند. با اینکه در سال‌1403 بیش از 51‌میلیارد دلار ارز برای واردات قطعات و مواد اولیه یا ماشین‌آلات صنعتی صرف شد، اما بر اساس آخرین گزارش شامخ بهمن 1403، شاخص «موجودی مواد اولیه یا لوازم خریداری‌‌‌‌‌شده» برای یازدهمین ماه متوالی کاهشی بود؛ در حالی‌که شاخص «قیمت مواد اولیه یا لوازم خریداری‌شده» همچنان در سطوح بالا به‌ثبت رسیده‌است؛ این‌یعنی همزمان با افزایش نیاز به مواد اولیه صنعتی، قیمت آن گران شده‌است. 

در پاسخ به این وضعیت 7 فعال صنعتی با تایید تنگنای مواد اولیه، اولویت تجارت خارجی در سال‌1403 را گشودن گره تامین صنایع اعلام‌کرده و خبر از کاهش موجودی مواد اولیه صنایع به اندازه یک ماه نیاز شرکت‌ها داده‌اند. درعین‌حال فعالان اقتصادی امیدوارند با بهبود روابط سیاسی و گشایش‌های اقتصادی و با رفع محدودیت‌های بانکی و تجاری، زنجیره تامین مواد اولیه بهبود یابد. براساس نظرسنجی و بررسی « دنیای‌اقتصاد» درمیان صنایع مختلف، کمبود مواد اولیه در برخی صنایع شرایط حادتری را به‌وجود آورده‌است. این صنایع به دلیل وابستگی به واردات با افت بیشتر میزان تولید مواجه بوده‌‌‌‌‌ و خواهند بودند، در مقابل صنایع مبتنی بر مواد اولیه داخلی، به‌نوعی برنده این وضعیت خواهند بود. 

در گفت‌وگوی تفصیلی با 7فعال صنعتی وضعیت تامین مواد اولیه و سناریو و راهکاری پیشنهادی برای کاهش هزینه‌ها در این وضعیت مورد بررسی قرارگرفت. فعالان صنعتی هشدار داده‌اند، در صورت ادامه تنش در روابط سیاسی، عدم‌تنوع در روابط تجاری، محدودیت‌های زنجیره تامین، ادامه نوسانات ارزی و... تامین مواد اولیه در سال‌پیش‌رو سخت‌تر خواهدشد و ظرفیت تولید نیز که در بسیاری از صنایع به زیر 40‌درصد رسیده‌است، بازهم کاهش خواهد یافت و تعدیل نیرو در بسیاری از بنگاه‌ها دور از انتظار نخواهد بود. براساس این بررسی صنایعی مانند صنعت داروسازی، شیمیایی، خودروسازی، صنایع معدنی، بخش نیروگاهی و صنایع قطعه‌سازی و  واحدهایی که در تامین مواداولیه وابستگی بالای ارزی داشته به‌نوعی بازندگان این وضعیت هستند، در مقابل صنایعی که فعالیت خود را بر مواد اولیه داخلی از بخش‌های معدن، پتروشیمی و نفت و گاز قرارداده‌اند یا صادرات بالایی دارند، در سال‌1404 آسیب کمتری از کمبود مواد اولیه خواهند دید.

از نظر این فعالان اقتصادی راهکارها و سناریوهای عبور از وضعیت فعلی و تاب‌‌‌‌‌آوری بیشتر در این شرایط برای صنایع شامل: داخلی‌‌‌‌‌سازی در حد امکان، تنوع‌‌‌‌‌بخشی به تامین‌‌‌‌‌کنندگان، اصلاح مدل‌های تامین مالی، متنوع‌‌‌‌‌سازی منابع ارزی، بازنگری در سیاست‌های قیمت‌‌‌‌‌گذاری، افزایش انعطاف‌‌‌‌‌پذیری در تامین منابع ارزی، ایجاد مشوق‌‌‌‌‌های صادراتی، کاهش موانع اداری در تامین ارز، تاسیس صندوق‌های حمایت از تولید و توسعه دیپلماسی اقتصادی به‌خصوص حضور در پیمان‌های منطقه‌ای و توسعه سیاسی و همچنین ادغام و اکتساب است.