به گزارش روابط عمومی انجمن تولیدکنندگان لوله و اتصالات پی وی سی، ابتدای بحث با صادقپور درباره شکل گیری انجمن تولیدکنندگان لوله و اتصالات پی وی سی آغاز شد که ادامه آن به درد و دل های ایشان از وضعیت کنونی تولید و بازار انجامید. صادقپور که  جزو هیئت موسس انجمن تولیدکنندگان لوله و اتصالات پی وی سی است با بیان این که فلسفه تاسیس این انجمن، استاندارد و با کفیت کردن لوله های پی وی سی بود، می گوید: همچنین قرار شد تا جلوی محصولات بی کیفیت گرفته شود. از سویی دیگر بنا بود تا پتروشیمی ها محصولات خود را 8 درصد ارزانتر نسبت به آن چه که در بندر امام عرضه می شود به ما بفروشند. البته آنها به این مورد در آن دوره عمل نکردند و ما نیز نامه ای را به آقای اسحاق جهانگیری که در آن دوره وزیر صنایع بود، نوشتیم.

لطفا برای شروع گفت و گو، درباره تاسیس کارخانه و مصحولات خود توضیحاتی ارائه دهید.
شرکت هلی فلکس ایران، تولید خود را در سال 1351 آغاز کرد. البته ما یک سال پیش از این تاریخ کارخانه را تاسیس کردیم. ابتدا لوله های هلی فلیکس که داخل آن فنر قرار داشته را تولید و سپس لوله های پی وی سی را تولید کردیم. محصولات نیز بیشتر به کشورهای همجوار توسط نمایندگان ما صادر می شد و ما همواره تولیدکننده بودیم و هیچ گاه کار تجاری انجام نداده ایم. 

لطفا درباره وضعیت واحدهای تولیدی خود توضیح دهید ظاهرا از فعالیت شما کاسته شده است؟
بنده دارای دو کارخانه تولیدی هستم. این هم در حالی است که هیچ وامی از جایی دریافت نکرده ام و تمام آن با ثروت نقدی خود بنده و شریکم و همچنین یک سرمایه گذار خارجی که 25 درصد سهام داشت، انجام شده است. خرید مواد اولیه ما نیز همیشه به صورت نقدی بوده است. 

 هیچ گاه همانند دیگران که مثلا 10 میلیارد تومان وام گرفته و 2 میلیارد آن را هزینه کرده و بقیه را صرف امور دیگر می کنند، عمل نکرده ایم. 
ما اکنون تولید نمی کنیم و خریدی هم انجام نمی دهیم و مقداری جزئی از لوله های های پلی اتیلن و پی وی سی باقیمانده است اما دیگر تولیدی انجام نمی دهیم.
این را هم اضافه کنم تا کنون 480 نفر از کارخانه های ما با اتمام دوره خدمت خود، بازنشسته شده اند. در حال حاضر نیز تنها 3 نفر باقیمانده است که به زودی با آنها نیز تسویه حساب می شود. 

شما از سال 1351 در حوزه تولید فعالیت دارید و اکنون در حال متوقف کردن فعالیت های خود هستید که به یک نوع می توان از آن تعبیر تراژدی داشت، لطفا درباره این تصمیم خود توضیح دهید. 
دقت کنید دلایلش آن است که دستگاه های نظارتی برای آن که لوله های خوب و بد را از هم متمایز سازد، وجود ندارند. هنگامی که بنده لوله را تولید می کنم اعم از پلی اتیلن یا پی وی سی، با وجودی که حتی یک ریال سود بانکی پرداخت نمی کنم و به این دلیل باید حداقل 25 درصد از دیگران جلوتر باشم؛ اما با این وضعیت چنین نیست. به طور مثال شاخه لوله پی وی سی 250 را که بنده 130 تومان می فروشم، دیگران آن را 80 یا 90 تومان می دهند! با این موضوع چه باید کرد؟! بنده این مسئله را خیلی جاها عنوان کرده ام، فریاد کشیده ام، مریض شده ام، نزاع و نامه نگاری انجام داده ام... اما هیچ کس اعتنایی نکرد.

خلاصه مطلب این است که امثال بنده برای این دوره و این بازار ساخته نشده ایم، انسان هایی بوده ایم در یک چارچوب و دارای اعتقادات. نمی توانیم هر روز راه کلانتری را در پیش بگیریم. ما سال گذشته 350 میلیون تومان ضرر کرده و امسال اصلا فروشی نداشتیم. مجموع فروش ما در 6 ماه گذشته حدود 100 تن بوده است در حالی که 10 هزار تن ظرفیت داریم.  ماشین های خوب و با کیفیت خارجی در این کارخانه ها مستقر هستند و جوان هایی شایسته و تحصیل کرده که حتی برای گذراندن دوره های تخصصی به خارج از کشور نیز اعزام شده بودند در اینجا به کار اشتغال داشتند.

اما با تمام این موارد، شما در وضعیت کنونی دو راه بیشتر ندارید یا باید جزو رانت خوران شده و از بالا مورد حمایت قرار گیرید و یا اهل زد و بند باشید. ما جزو هیچ کدام از این دو مورد نیستیم؛  نمی توانیم هم باشیم. حتی اندیشه آن ما را مریض می کند.

شما تا کنون به چه نهادها و ارگان هایی مراجعه کرده اید و واکنش آنها نسب به مشکل شما چه بوده است؟
هر جایی که شما تصور کنید مراجعه کرده ایم از وزارت صنایع گرفته تا جاهای دیگر. حتی در بخشی ناگزیر شدیم در خصوص تهیه محصولات بی کیفیت توسط آب و فاضلاب استان، به دادگستری مراجعه کنیم. عنوان می شود قیمت پایینتر است در حالی که چنین نیست.
به خدا سوگند، هیچ کس به اندازه بنده علاقه ای به مملکت ندارد از روز نخست علاقه داشته ام تا به مملکت خدمت کنم، اما نشد. سال ها با دوندگی این کارخانه ها را احداث کرده ام تا به تولید برسد و می دانید این فرایند چه مقدار دشوار و زمانبر است.

اکنون که بنده با شما سخن می گویم یک ریال به هیچ فرد و نهادی بدهی نداریم. حتی اگر فردی دو روز برای ما کار انجام داده باشد بیمه آن به تامین اجتماعی پرداخت شده است. تمام حساب های ما نیز به روز بوده است. اما این موارد فایده ای ندارد و تلاش افرادی همچون ما آب در هاون کوبیدن است.
بنده از همه نهادها و ارگان ها لوح تقدیر دریافت کرده ام، اما تمجید آنها چه فایده دارد. سال ها است که این مشکل را داشته ایم، اما دیگر نمی توانیم در این بازار آلوده که لوله های ضایعاتی پی وی سی و پلی اتیلن آن را اشباع کرده است، فعالیت کنیم.

 بنده در دوره ای برای یک مدیر کل توضیح دادم در حالی که مواد اولیه در آن هنگام 5200 تومان قیمت داشت و هزینه های حمل و نقل، ساخت، هزینه های کارگر، برق، آب، گاز و غیره ... به آن اضافه می شود، چگونه همان مدیر کل محصول تمام شده را با 5200 تومان خریداری کرده است! این غیر ممکن است یا کم فروشی  انجام شده و یا در آن ضایعات به کار رفته است.
امکان فعالیت در چنین شرایطی وجود ندارد مگر این که بخواهید در مسیر دیگری حرکت کنید. 

برای مشاهده اخبار شرکت  لوله سازی آوید  اینجا را کلیک فرمایید.