. با این حال، شکل محصول نهایی (به اصطلاح اکسترودیت) به شدت تحت تأثیر پدیده ای به نام  تورم است. Michelle Spanjaards مدلی عددی ایجاد کرده است که می تواند این مشکل را کاهش دهد.

دقت در تولید محصولات اکسترود شده بسیار مهم است و باید اطمینان حاصل شود که دقیقا ابعاد مورد نظر را دارند. با این حال اکسترودیت ها پس از خروج سیال از قالب به دلیل تنش های داخلی در مواد، تمایل به انبساط دارند که منجر به تولید محصولات با کیفیت کمتر از حد مطلوب می شود.معمولا این مشکل با استفاده از روش آزمون و خطا حل می شود، فرایندی که ناپایدار است ضایعات تولید می کند و همچنین زمان بر، ناکارآمد و پر هزینه است.

پیش بینی شکل مناسب

برای مقابله با این چالش Michelle Spanjaards در گروه تحقیقاتی پلیمر تکنولوژی  یک مدل عددی ایجاد کرده است که می تواند شکل اکسترودیت را پیش بینی کند و شکل قالب را برای دستیابی به یک اکسترودیت با ابعاد مورد نظر، بهینه کند. او به طور خاص، یک مدل المان محدود سه بعدی گذرا برای سیالات ویسکوالاستیک که از قالب های پیچیده خارج می شوند، توسعه داد. او این روش را با یک طرح کنترل فعال در زمان واقعی ترکیب کرد تا مشکل طراحی قالب سه بعدی را برای متورم شدن اکسترودیت به صورت عددی حل کند.

نتایج نشان می‌دهد که این رویکردی امیدوارکننده برای طراحی قالب‌ها در جریان‌های اکستروژن ویسکوالاستیک است. زمانی که یک کنترلر پایدار دارید، می توانید شکل اکسترودیت دلخواه را به طور مستقل بهینه کنید.