به طور کلی هنگامی که خط اصلی فاضلاب در عمقی بیشتر از 7فوت (معادل 2 متر) باشد، امکان استفاده از این لوله‌های عمودی وجود دارد. روش نصب لوله‌های عمودی، حتی در عمق کم، به دلیل بارگذاری متفاوتی که دارد، متفاوت از سایر تاسیسات فاضلاب می‌باشد. 

نشست مواد در کنار لوله‌ی نصب شده، به دلیل نیروهای اصطکاک که در سطح مشترک به وجود می‌آید، یک بار کششی را ایجاد می‌کند (در اینجا هر لوله‌ای که زاویه‌ی آن با سطح زمین بیش از 45 درجه باشد به عنوان لوله‌ی عمودی در نظر گرفته شده است). علاوه بر این، نشست اتصالات جانبی تاسیسات به کار گرفته شده، یک بار کششی مشابه حالت قبل را ایجاد می‌کند. 

برای جلوگیری از مشکلاتی مانند شکست اتصالات، انحراف از خط اصلی فاضلاب، نقص در لوله‌های اصلی فاضلاب، بارگذاری بیش از حد و سایر موارد، این بارهای ایجاد شده باید کاهش پیدا کنند و یا از طریق لوله‌های عمودی، به شکلی که مشکلی ایجاد نکنند، بتوانند انتقال پیدا کنند.

 طراحی لوله‌های عمودی (خصوصا در عمق بیش از 13 فوت یا 4 متر) باید با در نظر گرفتن نیروهای کششی ایجاد شده و بررسی محل دقیق آن‌ها انجام شود. شکل زیر طریقه‌ی معمول نصب لوله‌های عمودی عمیق را، که به کاهش بار کششی ایجاد شده کمک می‌کند، نشان می‌دهد. علاوه بر این، موارد زیر نیز برای نصب لوله‌های عمودی باید در نظر گرفته شوند:

•    انتقال خط لوله از حالت افقی به حالت عمودی باید هموار و بدون مشکل انجام شود. برای این کار ممکن است نیاز به استفاده از ترکیب اتصالات، خم شدن تدریجی و یا استفاده از خندق یا گودال باشد.

•    خط لوله‌ی جانبی که از خط اصلی جدا می‌شود باید زاویه‌ای بیشتر از 45 درجه نسبت به حالت افقی داشته باشد.

•    در صورت امکان (تا ارتفاع 13 فوت) بهتر است که از یک لوله‌ی تکی جانبی به عنوان لوله‌ی عمودی استفاده شود.

•    فشرده‌سازی سیستم به کار برده شده خصوصا در زیر خط اصلی لوله و اتصالات و لوله‌های افقی، به منظور کاهش و یا حذف نیروهای کششی ایجاد شده توسط نشست مواد ضروری می‌باشد.

•    هنگامی که از گودال استفاده می‌شود، لوله‌های عمودی باید در امتداد دیواره‌ی گودال نصب شوند. شکل b.

•    خطوط و اتصالات جانبی لوله‌ها باید بدون هیچگونه نقصی در زاویه‌ی اتصالات نصب شوند.

ترجمه: محمد رضا صابری