شرکت کاسپین پلیمر در شانزدهمین نمایشگاه بین المللی صنعت ساختمان، از لوله های سه لایه پی وی سی، رونمایی و آن را به مصرف کنندگان معرفی می کند.

احمد کمانی با اشتیاق از تلاش های یک ساله اخیر برای تولید یک محصول جدید در ایران می گوید، حلاوت دشواری های کار و یافتن راه حل ها را به یاد می آورد، این که امروز شرکت کاسپین پلیمر توانسته محصولی را تولید و آماده عرضه به بازار کند وی را سرشار از هیجانی کرده است که در تمام واژگانش موج می زند.

تعریف می کند که ایده تولید لوله های سه لایه پی وی سی بر حسب نیاز بازار عراق بود. به یاد می آورد پس از یک دوران طلایی که کالا به بازار عراق صادر می کرد، سر و کله محصولی آمریکایی پیدا شد که مشتریان عراقی از آن استقبال کرده بودند. او به صرافت افتاد تا با مطالعه و بررسی در این زمینه، بتواند لوله های سه لایه را در داخل، طراحی و تولید کند و امروز ثانیه شمار معکوس برای رونمایی از این محصول در شانزدهمین نمایشگاه بین المللی صنعت ساختمان به پایان رسیده است.

این گفت و گو با تاریخچه ای از فعالیت شرکت کاسپین پلیمر شروع و در ادامه به تولید لوله های سه لایه پی وی سی از صفر تا صد رسید. این قصه را به روایت احمد کمانی، بخوانید.

آغاز قصه از اصفهان

سال 1380 در زمینه لوله های پروپیلین در اصفهان، کار آغاز شد. این لوله ها آن هنگام تازه وراد بازار ایران شده بودند و به لوله های سبز مشهور بودند. تا سال 1388، با همین  محصول پروپیلین که پاسخگوی بازار بود در همین حوزه فعالیت داشتیم. از این سال بود که با توجه به شرایط متوجه شدیم، تک محصول بودن، تولید کننده را از دایره رقابت و فعالیت دور می کند.

آن هنگام لوله های آب و شوفاژ را تولید می کردیم و پس از آن تولید لوله های پی وی سی فاضلابی ساختمان نیز به سبد شرکت افزوده شد. از سال 88، کار تولید این لوله ها را در یک واحد دیگر در اصفهان با برند کاسپین پلیمر آغاز کردیم. البته از 80 تا 88 با برند آبراهان فعالیت می کردیم و در اصل اسم کامل شرکت کاسپین آبراهان پلیمر است.

فصل مهاجرت به قم؛ جایی نزدیک تهران

با توجه به دور بودن اصفهان از بازار هدف که بیشتر تهران بود و همچنین خود ما نیز در تهران مستقر بودیم، تصمیم به انتقال واحد از اصفهان به تهران اتخاذ شد. مشکلی که وجود داشت این بود که به سادگی اجازه احداث در تهران را نمی دانند؛ بنابراین شهرک های صنعتی اطراف مورد مطالعه قرار گرفتند و در نهایت به این نتیجه رسیدیم که از شهرک صنعتی شکوهیه قم استفاده کنیم که نزدیک به تهران نیز بود.

با این روال، از سال 89 عملا شرکت کاسپین پلیمر در شکوهیه افتتاح شد و در سال 90 بخش پ پ را نیز از اصفهان به همین واحد تاسیس شده در شکوهیه، منتقل کردیم و برند به طور کامل کاسپین پلیمر شد.

کاسپین پلیمر تا سال 92 لوله هایی تا سایز 125 را تولید می کرد و از این سال ترتیبی اتخاذ شد تا لوله های سایز بالا نیز تولید شوند و شروع به تولید لوله تا سایز 315 کردیم؛ اما با توجه به اشباع بودن بازار، همیشه مشکل وجود داشت و باید می توانستیم با تولید محصولی متفاوت از یک طرف پاسخگوی نیاز بازار باشیم و از سوی دیگر از حالت یکنواخت بودن که به نوعی همه تولیدکنندگان محصولات مشابه تولید می کردند، فاصله بگیریم. با این کار می توانستیم بازار هدف را نیز تغییر داده و خود را از رقابت های ناسالم در بازار داخل، برهاینیم.

گردش در بازار کشورهای خارجی

با توجه به موارد عنوان شده، بنده اواخر سال 91 سفری به عراق برای بررسی بازار این کشور انجام دادم. علاوه بر عراق، بازار برخی دیگر از کشورها منطقه نیز مورد بررسی قرار گرفتند.

عراق کشوری بود که از دوره صدام تا کنون فعالیت نوسازی چندانی در آن صورت نگرفته بود و بیشتر سرمایه های این کشور در جنگ هزینه شده بودند. در این کشور در بخش لوله و اتصالات پی وی سی، مصری ها موفق شده بودند تا بازار را تصاحب کنند. در زمینه پروپیلین نیز ترک ها چنین کاری را انجام داده بودند.

با چند تاجر بزرگ در بغداد که کالا را از مصر وارد می کردند، آشنا شدیم. نمونه لوله ها را از یک شرکت بازرگانی در عراق دریافت و به آنها وعده دادیم که نمونه لوله ها را تا یک زمان مشخص تحویل دهیم. وفای به عهد در زمینه تحویل لوله ها، موجب خرسندی آنها شد و ما اولین قرارداد را با طرف عراقی در دی ماه سال 91 منعقد و شروع به فعالیت کردیم.

لازم به ذکر است که شرکت های ایرانی بسیاری وارد بازار عراق شده بودند؛ اما نه به روش علمی، بلکه به شیوه ای سنتی فعالیت می کردند و به نیازها و سلایق مشتریان عراقی زیاد توجه نمی کردند.

ذکر این نکته هم مهم است در بخش لوله های پی وی سی که ما تولید کننده این محصول هستیم؛ ویژگی هایی مانند، مقاومت های لازم، کیفیت و نوع مواد در درجه دوم اهمیت برای طرف عراقی قرار داشتت. برای آنها زیبایی این لوله ها -گرچه در فاضلاب استفاده می شود- از اهمیت زیادی برخوردار بود.  مثلا براق بودن لوله و این که یک خط داشته باشد، برای عراقی ها اهمیت داشت که البته این موارد در استاندارد هم تعریف نشده است.

همان گونه که عنوان شد وجود یک خط آبی در لوله های پی وی سی برای مشتریان عراقی مهم بود. ما این موضوع را بررسی کردیم و متوجه شدیم به سادگی می توان محصول دلخواه آنها را تولید کرد.

توجه به سلیقه مشتری و تولید کالای درخواست شده، از اهمیت زیادی برخوردار است؛ همانند کشور چین که به دلخواه مشتری کالا تولید می کنند و به یک نوع بازار جهانی به این سو در حرکت است. موضوع کیفیت یک مسئله اخلاقی است که باید جنس با کیفیت به مشتری تحویل داده شود.

ما برای ایجاد خط آبی در لوله، در ابتدا به وسیله جت پریینتر و نصب آن روی دستگاه کار کردیم؛ اما به دلیل گران بودن جوهر آن که از آمریکا وارد می شد، در نهایت به فکر استفاده از یک نوع ماژیک صنعتی افتادیم که جوهر آن پاک