به گزارش روابط عمومی انجمن تولید کنندگان لوله و اتصالات پی وی سی:آلودگی ناشی از پلاستیک یکی از معضلات بزرگ زیست‌محیطی عصر ماست. اگرچه ممکن است امروز به نظرمان برسد که بازیافت در کشورهای توسعه‌یافته رواج یافته اما حقیقت این است که ما خودمان را گول می‌زنیم؛ در واقع ۹۱ درصد پلاستیک هرگز بازیافت نمی‌شود و حتی زمانی که چنین است، محدودیت‌های بازیافت مکانیکی - که شامل جدا کردن پلاستیک‌ها و ذوب آن‌ها می‌شود - این است که زنجیره‌های پلیمری را نمی‌شکند و فقط به تولید محصولات پایین‌تر از زنجیره ارزش کمک می‌کند. در پاسخ به این، گزینه‌های بازیافت شیمیایی مانند گازسازی یا پیرولیز، که زنجیره‌های پلاستیکی را برای تبدیل آنها به سوخت، پلیمریزه می‌کنند، در حال بررسی هستند، اما انرژی زیادی مصرف می‌کنند.
به همین دلیل، گروه‌های تحقیقاتی مختلف به دنبال فرمولی برای تبدیل پلاستیک به یک ماده واقعا قابل بازیافت هستند. در مؤسسه فناوری فدرال سوئیس در زوریخ (ETH)، یک شیمیدان پلیمر به نام «آتینا آناستازاکی» و همکارانش روشی را برای شکستن زنجیره‌های «پلی متاکریلات» به مونومرهای اساسی خود طراحی کرده‌اند که تا ۹۲ درصد از این بلوک‌های منفرد را بازیابی کرده و این استفاده‌های جدید بدون از دست دادن خواص‌شان است. برای دستیابی به این هدف، پلیمرها باید توسط فرآیندی به نام RAFT، پلیمریزاسیون زنجیره‌ای با افزودن-تجزیه برگشت پذیر، تولید شوند. هنوز راه درازی برای انجام این خط تحقیقاتی وجود دارد، اما به نظر می‌رسد راه‌حل‌هایی برای ادغام استفاده ما از پلاستیک در اقتصاد دایره‌ای شکل در سال‌های آینده شکوفا شود.که این مهم میتواند به چرخه pvc کمک شایانی نماید.