از سوی دیگر دولت مدعی است که صنایع باید برق و گاز خود را تامین کنند و با سرمایه گذاری در میادین تولید به میزان برق و گاز مورد نیاز خود برسند که این مساله صنایع و کارخانه‌های مختلف را از رسالت و وظایف اصلی شان منحرف می کند. صنایع وظیفه ی تولید دارند و دولت موظف به تامین زیرساخت و انرژی آن هاست. اگر صنایع قرار باشد که وارد بحث تولید انرژی بشوند که شاید تخصصی نیز در آن نداشته باشند، به عرصه ی دیگری پا می گذارند که مسیر تولیدی اصلی و تخصصی آن ها را تحت تاثیر قرار داده و منجر به یک نوع اخلال در کار می‌شود. آنطور که طاهری، رئیس کمیسیون صنایع و معادن مجلس گفته است ناترازی برق و گاز منجر به کاهش ۷‌میلیارد دلاری تولید شده است و به گفته شهرستانی، عضو هیات‌مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران، با قطعی برق در سه ماه تابستان ۳۰‌ درصد تولید را از دست خواهیم داد.

 این وضعیت در حالی ایجاد شده است که سخنگوی شرکت برق در اردیبهشت امسال اعلام کرده بود:« از سال گذشته برنامه ریزی‌هایی برای افزایش حجم تبادلات برق میان ایران و پاکستان صورت گرفته که مقدمات آن نیز انجام شده است. در حال حاضر ۴۰ تا ۴۵ مگاوات تبادل برقی با این کشور داریم که پیش بینی شده تا دو برابر افزایش یابد. در سال جاری تشویق سراسری مشترکان صنعت برق در دستور کار است.

در سال گذشته این طرح تنها برای مشترکانی که مصرف زیر الگو داشتند اجرایی شد که کاهش چهار درصدی مصرف برق را به دنبال داشت و ۱۳۵۰ میلیارد تومان پاداش خوش مصرفی به مشترکان پرداخت شد.

بر اساس برنامه ریزی‌های صورت گرفته و همکاری که با وزارت نفت داریم از ابتدای سال مخازن سوخت نیروگاه‌ها در حال تکمیل شدن است و اکنون ۵۰ درصد حجم مخازن پر شده است و در شرایط فعلی از ۲۵۰ میلیون متر مکعب سوختی که به نیروگاه‌ها اختصاص می‌یابد تنها سه میلیون متر مکعب را سوخت مایع در بر گرفته و مابقی سوخت گاز است.»

به جهت بررسی موضوع فوق گفتگو کردیم با بنیامین عباسیپور مدیر کارخانه ایران ذوب، که در ادامه مشروح آنرا می‌خوانیم:

آیا شرکت شما تاکنون با چالش قطعی برق مواجه شده است؟ میزان قطعی برق و زیان شما از آن چقدر بوده است؟

(با عرض سلام) ببینید ما یک شرکت ریخته‌گری هستیم و اصل فرآیند تولید ما با ذوب و برق است و اگر برق نباشد کار ما تعطیل است. ما شرکت خدماتی نیستیم که از تجهیزات دیگر استفاده کنیم و توقف دهیم. مسلما اگر کوره هایمان از کار بیفتد عملا به توقف تولید برمی خوریم. طبق روال امسال یکشنبه ها 12 ساعت قطعی برق کامل داشتیم اما با توجه به اینکه کوره داریم باید از قبل کوره را خالی کنیم و 12 ساعت برای ما حدودا 17 ساعت افت تولید است. این مساله به صورت روزانه برای ما حدود 25 تن کاهش تولید خواهد داشت. این عدد قابل توجه است به طوریکه ماهانه بیش از ۱۲ درصد تولید مان را در بر می گیرد. از هفته ی گذشته ابلاغ کردند که دوشنبه ها نیز برق شرکت را قطعی کنند. این موضوع عملا افت تولید ما را دو برابر می کند و چون تجهیزات الکترونیکی زیر بار داریم چنانچه ناهماهنگی رخ دهد آسیب‌های بیشتری به ما خواهد زد و شرایط را بدتر می کند.

روشن و خاموش شدن کوره ها نیز به ما زیان می زند.

نسبت به سال گذشته وضعیت قطعی برق صنایع استان در چه مقداری است؟

نسبت به سال گذشته وضعیت بدتر شده است. سال گذشته به ما ابلاغ کردند از نیمه ی خرداد قطعی برق داریم اما عملا در خرداد ماه برق را قطع نکردند. امسال از خرداد ماه قطعی برق داشتیم و حالا هم دو روز در هفته شده است که در سال گذشته اینگونه نبود. عملا بدین ترتیب ما در تابستان  2 برابر افت تولید داریم.

آیا دولت در کنار قطع برق به شما امتیازی برای بحث انرژی و یا در حوزه های دیگر ارائه کرده که جبران افت تولید باشد؟

خیر هیچ امتیازی نداده اند. در سال های گذشته شرکت توزیع برق منطقه ای پیشنهاداتی می داد که اگر شما در پیک مصرف خاموشی داشته باشید یک سری تخفیف به شما می دهیم ما نیز سعی می کردیم تعمیرات را در این زمان ها بگذاریم که حدوداً سالانه ۴۰ میلیون تخفیف تعرفه به ما می دادند که اصلا مهم نیست. ما ماهانه حدود 1 میلیارد تومان هزینه ی برق می دهیم که این ۴۰ میلیون در سال اصلا به مانند یک شوخی است.

قیمت برق نسبت به سال قبل در صنایع افزایش داشته است؟

بله در چهار ماه اول سال نسبت به مورد مشابه سال قبل ۲۵ درصد افزایش داشته است.

برای حل این بحران چه باید کرد؟

اصولا باید وابستگی را به برق شبکه سراسری کم کنیم که مسلتزم سرمایه گذاری است. ما اگر بخواهیم به سمت انرژی پاک و خورشیدی هم برویم با توجه به اینکه مصرف برق در صنایع ریخته گری مانند ما بالاست، مهیا کردن شرایط امکان پذیر نیست. مثلا هر روز پیشنهاد می دهند که از انرژی خورشیدی استفاده کنید اما اگر کل کارخانه را هم پنل خورشیدی بگذاریم با وجود اینکه شرایط نگهداری خاصی دارد 1 مگاوات هم برق تامین نمی‌کند در حالیکه دیماند برق مصرفی ما ۳.۵ مگاوات است و در بعضی از مواقع ما آوِردیماند هم میشویم. درصورتی هم که بخواهیم نیروگاه گازی ایجاد کنیم با مشکل تامین گاز مواجه هستیم. یعنی یک سرمایه گذاری کلان می خواهد.